معنی کلمه عاقل فریب در لغت نامه دهخدا عاقل فریب. [ق ِ ف ِ / ف َ ] ( نف مرکب ) فریب دهنده عاقل. آنکه خردمند را بفریبد مفتون سازنده. سخت فربینده : اگرچه نار سیمین گشت سیبم همان عاشق کش عاقل فریبم.نظامی.
جملاتی از کاربرد کلمه عاقل فریب دل دانش فریب ما هنوز از عقل میلافد ازین یک پرده هم دیوانهتر کن عاقل ما را نخورم فریب زاهد که کند ز عشق منعم بخدا که هیچ عاقل نفتد بدام مجنون فریب و عشوه دهد او بسی ولی عاقل کجا نهد دل و جان را به نوبهار جهان