عاشق ازار

کو عاشق آزاری چو او تا عاشق زارش کند شاید که درد عاشقی با عاشقان یارش کند

چنان ز حسن تو شد عام عاشق آزاری که شمع نیز به پروانه سرگردان گردید

کنایه فهم و سخن ساز و عاشق آزاری کجا رود کسی از دست تو کجا که نه ای

نزاکت بین که با صد گونه شوخی دماغ عاشق آزاری ندارد