صلی اللهعلیه و اله

و تعبير (ما تعبدون الا اسماء) كنايه از اين است كه مسمياتى در وراء اين اسماء وجودندارد، و در نتيجه عبادت ايشان در مقابل اسمايى ازقبيل اله آسمان و اله زمين و اله دريا و اله خشكى و اله پدر و اله مادر و اله فرزند ونظاير آن صورت مى گيرد.

د: دريا همان طور كه مدعى الوهيت ، يعنى فرعون را كه مى گفت :علمتُ لكم من الهغيرى (1099)به كام خود فرو برد، گوساله سامرى را كه درباره وى گفتهشد:هذا الهكم و اله موسى (1100)، نيز در نهان خود محو كرد:ثم لننسفنّه فىاليمّ نسفا.(1101)

و اما اينكه گفتيم اين اشكال ناشى از بى اطلاعى از تاريخ است ، براى اين است كهتاريخ ثابت كرده كه در شهر بابل مذهب ستاره پرستى مانند مذهب بت پرستى رائجبوده ، و معتقدين به آن مذهب نيز مانند معتقدين به اين كيش داراى معابد بسيارى بوده اند وهر معبدى را به نام ستارهاى ساخته و مجسمهاى از آن ستاره را در آن معبد نصب كردهبودند. مخصوصا در تاريخ سرزمين بابل و حوالى آن اين معنا ثابت است كه صابئين درحدود سه هزار و دويست سال قبل از ميلاد در اين سرزمين معبدى به نام (اله شمس ) ومعبدى به نام (اله قمر) بنا كرده اند، و در سنگهايى هم كه باستانشناسان كشف كردهاند و در آن شريعت حمورابى حك شده ، اله شمس و اله قمر اسم برده شده است . و تاريخنوشتن و حكاكى اين سنگها مقارن با همان ايام زندگى ابراهيم (عليهالسلام ) است .

این آن غزل و الهی ماست که فرمود رو داغ به جانی نه و خون در جگری کن

عن هشام بن الحكم اءنه ساءل اءبا عبدالله (عليه السلام ) عن اءسماء اللهعزوجل و اشتقاقها، فقال : الله هو مشتق من اله و اله يقتضى ماءلوها ... (592)

امپراتور چین از زمان چین شی هوانگ (259-210 پیش از میلاد) از عنوان هوآنگدی (皇帝 ، ترجمه شده به عنوان "امپراتور" یا "امپراتور (مجدد)" استفاده کرد). وو زتیان تنها زنی در تاریخ چین بود که عنوان هوانگدی را به دست گرفت. دوره ریاست وی به عنوان حاکم دفاکتو چین و نایب السلطنه رسمی تانگ (ابتدا از طریق شوهر و سپس پسران وی ، از سال ۶۶۵ تا ۶۹۰) بدون سابقه بود. با این حال ، هنگامی که سلسله خود را در سال ۶۹۰ بنا نهاد ، ژو (inter) (قطع سلسله تانگ) ، سابق را شکست و شخصاً تحت عنوان مقدس و الهی هوآنگدی حاکم و تغییرات آن از سلسله تانگ به ژو ، از ۶۹۰ تا ۷۰۵ حکومت کرد.

پس گفت سیف و اله و حیران چه مانده ای فرصت چو یافتی سخن خویشتن بگوی

7. روزى هارون الرشيد امام كاظم عليه السلام را خواست و به آن جناب عرضه داشت :چگونه مى گوييد ما ذريه رسول خداييم ، با اين كهرسول خدا صلى الله عليه و اله پسر نداشت ؟ و ذريه ونسل هر انسانى از فرزند پسر باقى مى ماند، نه فرزند دختر و شما فرزندان دختريد،پس ذريه رسول خدا صلى الله عليه و اله نيستيد؟ امام كاظم عليه السلام از او خواست كهمرا پاسخ دادن به اين سوال معاف بدار، اما هارون نپذيرفت . حضرت چنيناستدلال كرد كه قرآن در سوره انعام ، عيسى را از ذريه ابراهيم مى داند با اينكه نسبتعيسى از طرف مادر به ابراهيم مى رسد. آن گاه امام كاظم عليه السلام به آيه مباهله كهمى فرمايد:((ابناءنا)) استدلال كرد.

عشق کل نقطه توحید که اندر صفتش عقل کل و اله و سرگشته و حیران گردد

قرآن كريم براى مبتلا نشدن توده مردم به دينى كه با زور يا تزوير بر آنانتحميل مى شود، آنان را به تعقّل دعوت مى كند تا از مرحله حسّ فراتر روند و معجزات رابه عقل مستند و برهانى كنند، وگرنه مستبدّى چون فرعون ، دينباطل را بر جامعه حاكم مى كند كه مى گفت : انّى اخاف انيبدّل دينكم ...(902) و حيله گرى چون سامرى گوساله پرستى را دين آسمانىجلوه مى دهد و با گمراه كردن گروهى چنين مى گويد: هذا الهكم و اله موسى فنسى(903).

گنون اعتقاد دارد در شرایط فعلی در تمدن غرب هیچ کانون شناخته‌شده‌ای که علم قدسی و الهی را در هیئت کامل و دست‌نخوردهٔ آن محافظت کرده باشد وجود ندارد و تنها جایی که می‌توان از آن سراغ گرفت، نهاد کلیسای کاتولیک است که به زعم او تنها نهادی است که در تمدن غرب توانسته‌است بارقه‌هایی از دکترین سنتی و سازمان معنوی را در برابر هجمه‌های ویرانگر مدرنیته حفظ کند. در مورد شرق نیز اعتقاد دارد طبقهٔ نخبگان حقیقی و سنتی هنوز در شرق وجود دارند، هرچند با وجود هجمه‌های مدرنیته، هر روز کوچک و کوچک‌تر می‌شوند. با این حال آن‌ها، هرچقدر هم ضعیف و در اقلیت، تابوت (گنجینه‌ی) سنت را تا پایان دور حفظ خواهند کرد. او اعتقاد دارد اتحاد ادیان سنتی در برابر دشمن مشترک، یعنی مدرنیته تنها راه حفظ گنجینهٔ سنت و ایستادگی در برابر غرب است.

مجنون بعهد لیلی اگر عقل و دین بباخت لیلا بدشت و الهی از روزگار اوست

وگر زان و الهی بر قول دستان که گردی هوشیار از رمز مستان

ذکر چو بر دل زند و اله و مذکور شو چشم و دل و گوش و هوش جمله بدانسو فکن

فان تغزوه و تعرفوه تجدوه ابى دون نسائكم و اخا ابن عمى دون رجالكم و لنعمالمعزى اليه صلى الله عليه و اله .

چنانكه گذشت ، نام مقدس الله در اصل اله بوده و اله به معناىماءلوه يعنى معبود يا متحير فيه است . ماءلوه بودن خداى سبحاناز آن روست كه همه عقلها و دلها درباره آن ذات اقدس متحير و سرگردانند .