معنی کلمه صحابه نزد شیعه در دانشنامه اسلامی
شیعه، نسبت به صحابه نظری جز آنچه که از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم و اهل بیت علیه السّلام بیان شده نظری ندارند. بلکه شیعه عدالت، نفاق، فسق برخی از صحابه با ملاک های حق سنجیده و نظر خود را نسبت به حالات صحابه اعلام می کنند. از جمله این ملاک ها اطاعت و نافرمانی صحابه از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم است. قطعا شیعه افرادی که خود را به نام صحابه در کنار پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم قرار می دادند را بدون سنجش اطاعت و فرمانبرداری دارای صفت عدالت نمی دانند.
← نافرمانی از حکم پیامبر
شیعه همیشه به صحابه ای که بر پیمان خود ثابت قدم بودند و در این راه تلاش نمودند و دین فروشی نکردند، احترام ویژه ای قائل است. به اسامی تعدادی از صحابه اشاره می کنیم تا روشن شود که صحابه به جناح اموی و عثمانی منحصر نیست بلکه این اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم از مدافعین حق علی علیه السّلام محسوب می شوند و احترام این صحابه نزد اهل سنت نیز قابل خدشه نمی باشد: ۱. سلمان فارسی۲. ابوذر غفاری۳. مقداد بن عمرو۴. عمار بن یاسر۵. حذیفه بن یمان۶. سهل بن حنیف۷. عثمان بن حنیف۹. عبدالله بن مسعود۱۰. ابوالهیثم بن تیهان۱۱. ابوایوب انصاری۱۲. خزیمة بن ثابت۱۳. جابر بن عبدالله انصاری۱۴. ابوسعید خدری۱۵. عبادة بن صامت۱۶. قیس بن سعد بن عبادة۱۷. عمرو بن حمق۱۸. عمران بن حصین۱۹. بریدة اسلمی۲۰. بلال۲۱. زید بن حارثه۲۲. اسامة بن زید۲۳. عبدالله بن عباس۲۴. عبدالله بن سلام۲۵. ابو رافع۲۶. حبیب بن مظاهر اسدی۲۷. خباب بن ارت۲۸. ام هانی۲۹. ام سلمه۳۰. ام ایمن
نتیجه
شیعه اصحاب را به دو قسم مومن و منافق تقسیم می کند بلکه به سه قسم مومن و منافق و مریض القلبی که منتظر سوء استفاده و فرصت طلبی است. در نتیجه احترام اصحاب نزد شیعه بستگی به عملکرد ایشان و متابعت از ملاک های حق دارد و اینکه گفته شده شیعه صحابه را دشنام می دهند و دشمن می شمارند دروغی بیش نیست. از شواهد احترام شیعه به صحابه، ادعیه ای است که شیعه از امامان خویش دریافت نموده و با آن ادعیه خدا را می خوانند و از اصحاب منتخب تجلیل می کنند، مانند دعای امام زین العابدین علیه السّلام که می فرماید:اللهم صل علی محمد خاتم النبیین و تمام عدة المرسلین و علی آله الطیبین الطاهرین و اصحابه المنتجبین. از امام صادق علیه السّلام روایت شده که: هر کس سوره همزه را بخواند، ده حسنه دارد به مقدار کسانی که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم و اصحابش را تمسخر می کردند.