شورای خانوادگی

دو برادر بزرگ‌تر وی، ژان-باپتیست (زادهٔ ۱ آوریل ۱۷۴۶ در راولهاک – درگذشتهٔ ۱۳ ژوئن ۱۸۱۸ در اوریاک) و جوسیف (زادهٔ ۱۲ آوریل ۱۷۵۷ در ویک-سور-سیری – درگذشته ۱ سپتامبر ۱۸۴۱) حقوق خواندند. ژان-باپتیست همانند پدرش وکیل دعوی در بخشداری شد، وی یک تعداد املاک مصادره شده را خریداری نموده و به دادگاه کیفری، جای که برادرش جوسیف در جریان انقلاب فرانسه کار می‌کرد، به فروش رسانید. جوسیف بعدها در دادگاه عالی فرانسه کار می‌کرد، از جانب ناپلئون لقب اشرافی بارون دانیور دریافت نمود و عضو شورای عالی دولت شد. در واقع هم جان-باپتیست و هم جوسیف پس از انقلاب، اجازه گرفتند تا نام خود را به نام خانوادگی مادرشان تغییر دهند تا از نام برادر شان تفکیک گردد.

در سال ۱۹۷۲ شورای برابری (fi) برای مشاوره به قانون‌گذاران در مورد روش‌های تحقق برابری کامل قانونی برای زنان تأسیس شد. در سال ۱۹۸۳، قانون مقرر کرد که هر دو والدین از حقوق مساوی برای حضانت فرزندان خود برخوردار باشند. یک سال بعد، به زنان در تعیین ملیت فرزندانشان حقوق برابر اعطا شد. از این پس هر کودکی که از یک زن فنلاندی متولد شود، تابعیت فنلاند را خواهد داشت. پس از یک مناظره ملی بسیار داغ، قانونی در سال ۱۹۸۵ تصویب شد که به زنان حق مساوی برای تصمیم‌گیری در مورد اینکه از چه نام خانوادگی یا نام خانوادگی برای خود و فرزندانشان استفاده کنند، اعطا کرد. این پیشرفت‌ها با قانون برابری بین زنان و مردان (fi) که در اوایل سال ۱۹۸۷ لازم الاجرا شد و هرگونه تبعیض مبتنی بر جنسیت را ممنوع کرد و از این تبعیض محافظت کرد، تکمیل شد. پس از تصویب این قوانین، مقامات فنلاند کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان را در سال ۱۹۸۶ امضا کردند.