شور دست

رونق بستان بود شور صفیرت حزین بلبل دستان شود، چون تو یکی از هزار

نیندیشند ز آه و ناله عاشق هوسناکان که شور بلبلان کوته نسازد دست گلچین را

جان فدای شکر شیرین شور انگیز او کز فراقش دست بر سر چون مگس باشد مرا

دست و دامان تهی رفتم برون صائب ز باغ بس که مغزم را به جوش آورد شور بلبلی