شب نهه

معنی کلمه شب نهه در لغت نامه دهخدا

شب نهه. [ ش َ ن ِ هََ / هَِ ] ( اِ مرکب ) گنج و زر و جواهری را گویند که در زیر زمین پنهان کنند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ).

معنی کلمه شب نهه در فرهنگ معین

( شَ نِ هَ یا هِ ) (اِمر. ) گنج زر و جواهری که در زیر زمین دفن کنند.

معنی کلمه شب نهه در فرهنگ عمید

۱. آنچه شب در زیرزمین پنهان کنند.
۲. زر و جواهری که شب در زیر خاک می کنند.

معنی کلمه شب نهه در ویکی واژه

گنج زر و جواهری که در زیر زمین دفن کنند.

جملاتی از کاربرد کلمه شب نهه

ای خوش آن باد که از کوی تو آید بر من مشت خاک درت باز نهه بر سر من
پیروزی توزون زمانی تکمیل شد که خلیفه متقاعد شد به پایتخت بازگردد، اما از خلافت خلع و سپس کور شد و خلیفه جدید، مستکفی جانشینش گشت؛ البته همین واقعه باعث تضعیف توزون شد. اقتدار وی نیز زیاد به طول نیانجامید، زیرا تقریباً بلافاصله باید با حملات آل بویه روبرو می‌شد. هنگامی که توزون در سال ۹۴۵ درگذشت، منشی او، «محمد بن شیرزاد» تلاش کرد پشتیبانی حمدانیان را جلب کند اما تلاشش بی‌فایده بود. روز ۱۶ ماه ژانویه سال ۹۴۶، آل بویه بغداد را تسخیر کردند و این آغازی بر صد سال حکومت این سلسله بر بغداد بود. در این زمان، بریدیان نیز با چالش‌های جدی مواجه بودند. آنها باید از بصره در برابر حاکم عمان دفاع می‌کردند؛ اما تدارکتشان درطی کشمکش‌های طولانی برای فتح بغداد، به اتمام رسیده‌بود. ابوعبدالله بریدی، برادر بزرگتر از برادر کوچکترش، ابو یوسف که میزان زیادی مال اندوخته‌بود، وام خواست؛ اما وی این درخواست را رد کرد. ابوعبدالله از این رو ابو یوسف را به قتل رساند اما خودش هم هشت ماه بعد در نهه ژوئن سال ۹۴۴ درگذشت. سپس پسرش ابوالقاسم، از سوی خلافت به حکومت بصره منصوب شد اما فتح بغداد توسط آل بویه در سال ۹۴۷، باعث گریز ابوالقاسم از بصره شد و بدین‌ترتیب، حکومت بریدیان منقرض گردید.