شاهی سرا

این مدرسه در قسمت‌های برجای مانده از وقف نامه آنجا، به نام «مدرسه سلطانی» و یک بار نیز «مدرسه سلطان حسینیه» خوانده شده و اگرچه نه در وقف نامه مذکور و نه در کتیبه‌های متعدد ساختمان مدرسه، نامی از مادر سلطان حسین به میان نیامده است، اما آنجا را مدرسه مادرْشاه نیز خوانده‌اند، زیرا مادرشاه دو بنای مجاور مدرسه، یعنی سرای فتحیه و بازار شاهی (یا بازارچه بلند)، را وقف مدرسه چهارباغ و طلاب آنجا کرد. این مدرسه، بدین جهت که در خیابان چهارباغ واقع شده‌است مدرسه چهارباغ نامیده می‌شود.

شد از آتش به خرگاهش افروخته سرا پرده ی شاهی اش سوخته

شاهی که سرا سیمه شود زال فلک چون رستم اگر پای نهد بر برش