شانه گاه

معنی کلمه شانه گاه در لغت نامه دهخدا

شانه گاه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) مابین کتف و بن گردن. عاتق.( یادداشت مؤلف ). نواحی شانه : النکب ؛ درد که اشتر را گیرد در شانه گاه. ( یادداشت مؤلف بنقل از دهار ).

معنی کلمه شانه گاه در فرهنگ فارسی

مابین کتف و بن گردن عاتق

جملاتی از کاربرد کلمه شانه گاه

گاه چون آیینه اسرارت عیان گه نهان چون شانه با سیصد زبان
کاکل شانه‌مانند این پرنده بیشتر اوقات بسته است و گاهی در مواقع بروز خطر آن را باز می‌کند.
رقاص وار چرخ زند بر سر دو پای گاهی بغل بدزدد و گه شانه خم کند