[ویکی فقه] نخستین کسی که این قانون را نگاشته ابوعمرو کشی، شاگرد عیاشی سمرقندی است. پس از وی شیخ طوسی در کتاب اختیار معرفة الرجال دیدگاه وی را به رشته تحریر کشیده و امّا این که آن را پذیرفته، یا خیر، دیدگاهها گوناگون است.مامقانی، نوری و دیگران بر این نظرند که وی، دیدگاه کشی را پذیرفته؛ از این روی به بِه گزینی اثر او پرداخته است. ← نظر امام پس از عصر شیخ طوسی، در نوشتارهای پیرامون شیخ، ردّپایی از قاعده اجماع یافت نمی شود؛ از این روی، مامقانی و دیگران، پس از نجاشی، علامه حلّی (۶۴۸ ـ ۷۲۶)، ابن ادریس حلّی (م:۵۹۸) هیچ اثر از قاعده اجماع دیده نمی شود.بله، در بخش پایانی سرائر، از ابن ادریس حلّی نقل شده که به روایات مشایخ سه گانه: محمد بن ابی عمیر، احمد بن ابی نصر بزنطی و صفوان جمّال عمل می شود، ولی از قاعده اجماع، سخنی به میان نیامده است. دیدگاه رجالی محقق حلی امّا محقق حلّی (م۶۷۶) در کتاب معتبر، به قاعده اجماع نپرداخته، ولی به ترجمه شماری از اصحاب اجماع، اشاره کرده است که ما در این جا، دیدگاههای رجالی وی را می نمایانیم:۱. وی به روایت موثقه عمل نمی کند؛ یعنی روایت غیر دوازده امامی در نزد او ضعیف السند است.این قاعده، یعنی عمل نکردن به روایت موثقه، مشهور و معروف بوده و بیش تر فقیهان، تا عصر محقق اردبیلی (م:۹۹۳) روایات گروه فطحیان و واقفیان را ضعیف می شمرده اند.۲. محقق حلّی، مرسلات را مطلقا ضعیف می شمارد. او بر این باور است که: حتی مرسلات محمد بن ابی عمیر، اعتبار ندارند. ← ردّ مرسلات ...
جملاتی از کاربرد کلمه سیر تاریخی اجماع
رحیم مسلمانیان قبادیانی در ۲۱ ژانویهً سال ۱۹۳۶ در قبادیان و از خانواده‌ای کشاورز به دنیا آمد و دوران کودکی خود را در همین شهر گذراند. پس از اتمام دبیرستان «رودکی» در قبادیان برای ادامهً تحصیل به شهر دوشنبه، پایتخت تاجیکستان رفت. از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۲ در دانشگاه ملی تاجیکستان تحصیل کرده و به پیشنهاد رئیس دانشگاه مشغول به تدریس شد. سال‌های ۱۹۳۶–۱۹۶۶ دورهً دکترا و سال‌های ۱۹۷۷–۱۹۷۹ دورهً فوق دکترای خود را پشت سر گذاشت. در ۱۹۶۷ از پایان‌نامهً دکترای خود در موضوع «سجع و سیر تاریخی آن در نثر فارسی و تاجیکی» و در ۱۹۸۰ از فوق دکترا در موضوع «عطاالله محمود نیشابوری و مسایل شعرشناسی کلاسیکی فارسی و تاجیکی در سده‌های ده تا پانزده» دفاع کرد، در ۱۹۷۳ عنوان دوتسینتی و در ۱۹۸۲ عنوان پروفسوری دریافت کرد. در سال ۱۹۸۰ به عنوان مدیر کرسی «نظرهً ادبیات» برگزیده شد و دوازده سال مدیریت دانشگاه را بر عهده داشت و در آنجا تدریس می‌کرد.
در این بخش در خصوص دیدگاههای مختلف دربارهٔ سیر تاریخی اعتقاد به حجت بن حسن به عنوان امام دوازدهم، مهدی و غیبت وی در جامعه شیعه توضیح داده می‌شود.
مطالعهٔ همزمانی عبارت از مطالعهٔ یک زبان در یک نقطهٔ زمانی معین است؛ در حالی که در زمانی عبارت از مطالعهٔ سیر تاریخی یک زبان است. سوسور برای اولین بار این تمایز را مطرح کرد و به نظر او یک زبان می‌بایست از هر دو منظر مورد مطالعه قرار گیرد. پیش از او مطالعات زبان‌شناختی بیشتر بر مطالعات درزمانی تاکید داشت.
بقول اهل القرآن و من جمله استاد حیدرعلی قلمداران در کتاب «راه نجات از شر غُلات» حق این است که هیچ‌کدام از ۳۱ مورد آیات شریفه فوق، در مقام اثبات شفاعت به معنای شیعی آن، بکار نرفته‌است؛ لذا قلمداران در این اثر ماندگار خود، مفهوم شفاعت و منظور قرآن از آن را به روشنی تبیین می‌کند و آنگاه، قرائت شیعی از شفاعت و تأثیر آن بر باورهای شیعیان را مورد بررسی قرار می‌دهد. چگونگی نشر این خرافهٔ «شفاعت» در مذهب تشیع و سیر تاریخی کتب و باورهای غُلات، موضوعی است که وی در ادامه مبحث خود آورده‌است.
کسروی مطالب تاریخ انقلاب مشروطه ایران و تاریخ هیجده ساله را به صورت مقاله‌های دوره‌ای در مجله پیمان منتشر می‌کرد و در سال ۱۳۱۹ آنها را به صورت کتاب عرضه نمود. او در تاریخ هجده ساله آذربایجان وقایع این منطقه را محور قرار داده و سیر تاریخی ۱۸ ساله مشروطه را دنبال نموده و با همان روش نگارش تاریخ انقلاب مشروطه ایران بر روایت مستند تاریخی پس از فتح تهران پرداخته است.
تاریخ موسیقی ایران نگاهی است به موسیقی در فلات ایران و مناطق همجوار آن که از نظر فرهنگی دارای سابقهٔ مشترکی هستند. این پژوهش از دوران پیش از تاریخ و دوران باستانی آغاز شده و با گذر از مراحل مختلف و عبور از نقاط عطف تاریخی به زمان حال می‌رسد. با بازبینی این مسئله، می‌توان سیر تاریخی هنر موسیقی را در ایران مشاهده کرد.
علی‌اکبر تجویدی سال‌های بسیاری را صرف پژوهش کرد و صاحب مقالات و تألیفات متعددی در زمینه هنر و فرهنگ ایرانی بود. از جمله آثار وی می‌توان به کتاب «نگاهی به هنر نقاشی ایران از آغاز تا قرن دهم هجری» اشاره کرد. این کتاب بیانگر یک سیر تاریخی است که از نقاشی غارهای لرستان آغاز شده و نتایج پژوهش دوره‌های متعدد تاریخی در آن همراه با نمونه‌های تصویری ارائه شده و سرانجام این پژوهش به عهد صفویه می‌رسد. این کتاب نخستین کتاب تخصصی دربارهٔ نقاشی ایرانی است و در سال ۱۳۵۲ منتشر شد.
تاریخ ادبیات کودکان ایران، پژوهشی فراگیر برپایه شناخت سیر تاریخی جایگاه کودک در جامعه، دیدگاههای آموزشی و پرورشی و رشد ادبیات کودکان در ایران است. گروه پژوهشگران تاریخ ادبیات کودکان ایران، پیش طرح آن را در سال ۱۳۷۵ به تصویب رساندند و از سال ۱۳۷۶ کار نگارش مجموعه کتاب‌های مرجع تاریخ ادبیات کودکان ایران را در ۱۰ جلد آغاز کردند که پژوهش آن تا سال ۱۳۸۶ به طول انجامید.
در جلسهٔ دیگری در مؤسسهٔ فهیم قم در سال ۱۳۹۰ تحت عنوان «بررسی حکم سنگسار از منظر فقهی و تاریخی» احمد عابدینی به نحو مبسوطی به توضیح سنگسار پرداخت و گفت: «تمامی روایاتی که در باب رجم مرد همسردار یا زن شوهردار وجود دارد، باید با مطالعهٔ سیر تاریخی و فقهی آن بررسی شود.»