سیدمحمدخلیل مرعشی صفوی

معنی کلمه سیدمحمدخلیل مرعشی صفوی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] «میرزا محمد خلیل مرعشی صفوی»، ملقب به سلطان خلیل میرزا مرعشی حسینی، از نوادگان سید محمد صدر، متولی آستانه رضوی و ملقب به شاه سلیمان ثانی است.
تاریخ ولادت وی مشخص نیست. ایشان از جانب مادر صفوی بوده و جد او؛ یعنی شاه سلیمان ثانی، در سال ۱۱۶۳ ق، مدت چهل روز، در مشهد سلطنت کرده است. بعد از به هم خوردن شرایط سیاسی و خلع سید محمد صدر از حکومت، وی پدر و عموی محمد خلیل را از بیم آزار مخالفان به عتبات عالیات فرستاد و بعد از یک سال، ضمن مکاتبه با عالم گیر ثانی، امپراتور گورکانی هند و یادآوری مناسبات حسنه سلاطین صفوی و گورکانیان، مامن جدیدی برای خاندانش برگزید.
نگارش مجمع التواریخ
محمدخلیل نیز در سال ۱۱۹۲ ق از اصفهان عازم مرشد آباد بنگاله، محل زندگی پدر خود میرزا داود شد و بعد از فوت پدر، در سال ۱۲۰۷ ق، به تالیف کتاب معروف خود به نام «مجمع التواریخ» پرداخت. وی در این کتاب، تحرکات قزلباشان و نقش خاندان صفوی در تحولات سیاسی مذهبی مربوط به دوران حاکیت سلسله صفویه و انتقال آن به دولت افشار را به تصویر کشیده و حواشی وی بر نسخه خطی کتاب، بیانگر آن است که از علمای زمان خود بوده است.
وفات و محل دفن
وفاتش در حدود سال ۱۲۲۰ ق اتفاق افتاد و قبرش در بنگاله قرار دارد.
آثار
...

جملاتی از کاربرد کلمه سیدمحمدخلیل مرعشی صفوی

نظریه اشتباه آن بوده که این ایل به همراه زندیه از لرستان به فارس آمده اند اما متون قدیمی همانند مجمل التواریخ از میرزا محمد خلیل مرعشی صفوی و همچنین سنگ قبر های قدیمی در روستاهای اطراف ارسنجان از سال ۱۰۰۱ هجری اثبات می‌کند این طایفه بومی فارس است.[نیازمند منبع]
کتاب مجمع التواریخ تألیف میرزا محمد خلیل مرعشی صفوی است که وقایع را از ۱۱۲۰ ه‍.ق یعنی از زمان شورش افغان‌های غلزایی قندهار آغاز می‌کند و تا سال ۱۲۰۷ ه‍.ق ادامه می‌دهد. این کتاب به تصحیح عباس اقبال در دی ماه ۱۳۶۲ به چاپ رسیده‌است.
سید احمد شاه، (زاده ۱۱۱۰ قمری/ ۱۷۰۰ میلادی اصفهان – درگذشته ۱۱۴۰ قمری/ ۱۷۲۸ میلادی اصفهان) با نام اصلی سید احمد میرزا مرعشی صفوی، از نوادگان شاه عباس یکم، یکی از مدعیان سلطنت خاندان صفوی بعد از سقوط اصفهان بود که توانست به مدت تقریبا دو سال سلطنت کند.