سیاه شن

بهوش باش فریب سخن دلت نبرد سواد نامه ی ما از سیاهی خال است

وان دگر یک را بود رنگش سیاه از چه از بسیاری جرم و گناه

برق معنی به سیاهی نزند خط اگر جلوه کند، دورنماست

گریزان شد از وی سیاهی زنگ ز شمشیر تیزش نکرده درنگ

بنشاند آب تیره ز سیل شب سیاه از آفتاب تابش و گرمی و سوز را