معنی کلمه سپاس گفتن در لغت نامه دهخدا
الوان نعمتی که نشاید سپاس گفت
اسباب راحتی که ندانی شمار کرد.سعدی.بسرپنجگی کس نبرده ست گوی
سپاس خداوند توفیق گوی.سعدی ( بوستان ).
سپاس گفتن
الوان نعمتی که نشاید سپاس گفت
اسباب راحتی که ندانی شمار کرد.سعدی.بسرپنجگی کس نبرده ست گوی
سپاس خداوند توفیق گوی.سعدی ( بوستان ).
معنی کلمه سپاس گفتن در فرهنگ فارسی
جملاتی از کاربرد کلمه سپاس گفتن
31 كربلا در اين جهان گفتار و افتخارى دارد كه خداوند از آن خشنود است و پاداشى كهدر برابر گفتار و سپاسش به بارگاه خدا به آن ارزانى مى دارد، افتخار ديگرى است .امّا در اين سرا، هنگامى كه خداوند بدان سرزمين دستور سخن گفتن داد گفت : (من سرزمينمقدّس و پربركت خدايم . از الطاف خدا بر من اين است كه شفا را در تربت و آبم قرار دادهو اين براى من افتخار نيست ، بلكه من سر تواضع و بندگى بر آستان آفريدگارى كهاين افتخارات را به من ارزانى داشت ، فرود مى آورم و بر خود نمى بالم بلكهخاضعانه او را سپاس مى گويم .) كه خداوند باز هم گراميش داشت و به خاطرتواضع و سپاس خالصانه اش مورد بخشايشش قرار داد چرا كه به بيان امام صادقعليه السلام : (هر كسى در برابر خدا، تواضع و فروتنى پيشه سازد، خداوند او رااوج مى بخشد و هر كسى سركشى كند او را به خفّت و ذلّت مى كشد.)
چنین گفتن زان پس که یزدان سپاس مبادم مگر پاک و یزدان شناس
آنگاه همگى آنان سخن گفتند و تمامى كلامشان ناسزاگوئى به على عليه السلام بودآنگاه ساكت شدند، امام عليه السلام به سخن گفتن پرداخت و فرمود: سپاس خداى را كهپيشينيان ما و غير آنان را به ديگران از ما هدايت فرمود: و درود خدا بر جد من محمد وخاندان او باد، معاويه سوگند به خدا آنان به من ناسزا نگفته بلكه تو ناسزاگوئى ،و آنان مرا شماتت ننمودند، بلكه تو مرا شماتت كردى ، و اين عملها از تو انجام گرفت ،و اين به خاطر ناسزاگوئى و عقيده زشت و تجاوزگرى و دشمنى و حسادت تو بر ما ودشمنى ات بر محمد صلى الله عليه و آله مى باشد كه در گذشته وحال و جود دارد.
آنگاه كه مفتى مى خواهد فتوائى صادر نمايد بايد استعاذه كند، و از شر شيطان مطرود ازرحمت ، به خداوند متعال پناه برد و بگويد: (( اعوذ بالله من الشيطان الرجيم ) ))و نام خداوند را با گفتن (( (بسم الله الرحمن الرحيم ) )) بردل و زبان جارى سازد، و او را سپاس گفته ، و بر پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله )و خاندان او (عليهم السلام ) درود فرستد و دعا كند و بگويد.
هنگام ولادت حسين در شب جمعه ، جهت بزرگداشت او، خداوندمتعال دستور داد تا فرشتگان ماءمور جهنم آتش آنرا براهل جهنم خاموش كنند و فرشتگان بهشتى بهشت را بيارايند و حورالعين خود را زينت داده وبه ديدار هم روند و ديگر فرشتگان تسبيح و حمد و سپاس خداى را در صف هاى بهمپيوسته بپا دارند و جبرييل جهت تهنيت و شادباش گفتن به محضر پيامبر اكرم در هزارگروه كه هر گروهى يك ميليون فرشته است ، فرود آيد و به محمد صلى الله عليه وآله و سلم بگويد.