سنگ اهکی

سنت لوسیا یکی از بسیاری از توده‌های خشکی کوچک است که گروه جزیره‌ای معروف به جزایر بادگیر را تشکیل می‌دهد. بر خلاف نواحی بزرگ سنگ آهکی مانند فلوریدا، کوبا، و شبه‌جزیره یوکاتان، یا باهاما (که یک گروه جزیره کوچک متشکل از مرجان و ماسه است)، سنت لوسیا از نوع معمولی جزیره‌های بادگیر متشکل از سنگ‌های آتشفشانی است که مدت‌ها پس شکل‌گیری منطقه به وجود آمد.

لوزه= کفش پاره. کرره = سنگ آهکی. کهره= بزغاله

سنگهایی که در ساختمان‌های پاسارگاد و نیز تخت جمشید به کار رفته، چند گونه است، یکی سنگ آهکی سپید رنگی که به مرمر می‌نماید، دیگری سنگی کبود که در سختی به خارا می‌ماند و در جاهایی هم سنگ سیاه مرمرین که بسیار شکننده است. این سنگ سیاه پس از گذشت ۲۵ سده چنان پخته و پیر شده‌است که امروز به آسانی خرد و آردی می‌شود؛ اما دو نوع سنگ دیگر، بسیار بادوامند و هم چنان پابرجا مانده‌اند.

بزرگترین جزیره، یعنی تونگاتاپو، که پایتخت کشور یعنی شهر نوکوآلوفا در آن قرار دارد، ۲۵۷ کیلومتر مربع (۹۹ مایل مربع) مساحت دارد. از نظر زمین‌شناسی جزایر تونگا دو نوع هستند: بیشتر آن‌ها دارای پایه سنگ آهکی هستند که از سازندهای مرجانی برآمده تشکیل شده‌است. برخی دیگر از سنگ آهک هستند که یک پایه آتشفشانی را پوشانده‌اند.

قبر کودکان و نوزادان به‌طور ویژه با اشیاء تدفینی مانند مصنوعات و استخوان همراه است؛ قبر نوزادی در لا فراسی فرانسه با سه تراشهٔ چخماق؛ و نوزادی از غار دیدریهٔ سوریه با یک سنگ چخماق مثلثی‌شکل روی سینه‌اش پیدا شد. بقایای کودکی ۱۰ ماهه در غار آمود اسرائیل با آروارهٔ مرال همراه بود که به احتمال زیاد به عمد در آنجا قرار داده شده بوده، زیرا از بقایای سایر حیوانات غیر از تکه‌های کوچک چیزی نمانده است. بقایای تشیک تاش ۱ — نئاندرتالی از ازبکستان — با شاخ‌های بزکوهی که دایره‌وار چیده شده بودند و تختهٔ سنگ آهکی که احتمال داده می‌شود سرش را نگه داشته است، پیدا شد. کودکی از کییک-کوبای کریمهٔ اوکراین با تیغهٔ چخماقی که رویش حکاکی معناداری وجود داشت کشف گردید. این حکاکی به احتمال زیاد نیازمند مهارت زیادی بوده است. به هرحال، اهمیت و ارزش اشیاء تدفینی نامشخص است، بنابراین وجود معنای نمادین در پشت این یافته‌ها قطعی تلقی نمی‌شود.

سنگ آهکی شکل گرفته از رسوبات دریاهای گرم و بیکران و ترکیب با گرانیت میلیون‌ها سال قبل است. مرمریت دارای رگه‌ها و فسیل‌هایی است که زیبایی خاصی به این سنگ می‌بخشد. مرمریت دارای زنجیره‌هایی به نام استیلولیت می‌باشد که مانند نوار قلب در بافت سنگ مشاهده می‌شود. این سنگ با توجه به وجود ناخالصی‌ها به رنگ‌های روشن تا تیره و رنگی مانند: کرم، قرمز، قهوه‌ای، صورتی، سیاه، خردلی، سبز و غیره دیده می‌شود. مرمریت کاربرد مناسبی در نما و کف فرش داخلی و خارجی ساختمان دارند. عمده این سنگ‌ها از کشور هندوستان و اقلیت از کشور چین وارد می‌گردد و از بازار بسیار خوبی در ایران برخوردار هستند. از نمونه سنگ‌های مرمریت می‌توان به گرین ماربل، انیکس، امپرادور لایت، دارک و اسلب مرمریت هرسین اشاره کرد.

جنس دیواره‌ها عمدتاً از ماسه سنگ آهکی سست بوده و به دلیل وجود میان لایه‌های مارن قرمز، [سیلت] و آهک شاهد انحلال و فرسایش‌های شدید در این بخش‌ها هستیم به گونه‌ای که در تمامی طول دیواره دره حفره‌های متعدد کوچک و بزرگ نمایان هستند.

مرمریت پیر کندی یک اندیس مصالح ساختمانی است که در حوالی شهر قره ضیا استان آذربایجان غربی قرار دارد و مادهٔ معدنی موجود در آن، مرمریت است.سنگ میزبان این اندیس سنگ آهکی مرمریتی است و دیرینگی آن به دوران پرمین می‌رسد.

برجسته‌ترین بخش مجموعهٔ پاسارگاد، بنای آرامگاه کورش بزرگ است که پیشتر مشهور به «مشهد مادر سلیمان» بود. در سال ۱۸۲۰ پس از پژوهش‌های باستان‌شناسی، هویت اصلی بنا به عنوان آرامگاه کوروش بزرگ مشخص شده‌است و چون گوهری در میان دشت خودنمایی می‌کند. این آرامگاه نزدیک ۵۳۰ تا ۵۴۰ پیش از میلاد از سنگ آهکی به رنگ سفید ساخته شده‌است. بنای آرامگاه میان باغ‌های سلطنتی قرار داشته و از سنگ‌های بزرگ، که درازای پاره‌ای از آن‌ها به هفت متر می‌رسد، ساخته شده‌است.