سفرنامه میرزا ابوالحسن خان ایلچی

معنی کلمه سفرنامه میرزا ابوالحسن خان ایلچی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سفرنامه میرزا ابوالحسن خان ایلچی (کتاب). سفرنامه میرزا ابوالحسن خان ایلچی یا حیرت نامه اثر محمد هادی علوی شیرازی است که سال ها در سفر میرزا ابوالحسن خان ایلچی به روسیه ، به ضبط وقایع و تحریر نوشتجات مامور گردیده است.
موضوع این سفرنامه، سفارت میرزا ابوالحسن خان شیرازی معروف به ایلچی کبیر به روسیه است، پس از معاهده شوم گلستان به جهت پاره ای مذاکرات در باب باز پس گرفتن برخی از شهرهایی که روسیه در جنگ ده ساله اول ایران و روس تصرف کرده بود. میرزا ابوالحسن خان ریاست این هیات را بر عهده داشت که با هدایایی گرانبها از جانب پادشاه ایران به روسیه رفت و پس از سه سال دست خالی و بی نتیجه به ایران برگشت، نویسنده کتاب محمد هادی علوی شیرازی است، لکن سفرنامه به نام میرزا ابوالحسن رئیس هیات سیاسی شهرت دارد. بنابراین شرح حال و مجمل احوالی از گزارش سفر مذکور و حقیقت احوال جماعت روسیه و سایر امورات اتفاقیه را لازم شمرده، در این رساله ثبت و آن را به «دلیل السفرا» موسوم ساخته، چون ایام سفر مذکور مدت سه سال و کسری طول به هم رسانید، در این رساله ماه به ماه، بلکه روز به روز به طریقی که ربط ایام از یکدیگر گسسته نشود، وقایع اتفاقیه به قسم روزنامجات ثبت افتاده و غرض اصلی از تحریر رساله مذکور وقایع امور اتفاقیه است و عبارت پردازی و حسن مقاله به هیچ وجه منظور نشده است.
ساختار کتاب
در پیش درآمد کتاب به شرح احوال نویسنده کتاب و میرزا ابوالحسن خان ایلچی و جنگ ایران و روم پرداخته شده است. کتاب شامل هشت فصل به قرار زیر است: فصل اول: وقایع سفر از تهران تا تفلیس فصل دوم: ابتدای ورود به خاک تفلیس و وقوع امورات اتفاقیه فصل سوم: ورود به شهر تفلیس فصل چهارم: ورود به شهر قفقاز فصل پنجم: ورود به شهر تول فصل ششم: ورود به شهر مسکو فصل هفتم: ورود به شهر پترزبوک فصل هشتم: بازگشت به سمت ایران فصل هفتم: ورود به شهر پترزبورگ فصل هشتم: بازگشت به سمت ایران
گزارش محتوا
میرزا ابوالحسن خان به شیراز می رود که مقدمه سفر روسیه خود را فراهم کند. ظاهرا میرزا محمد هادی را که با او آشنائی داشته و از شیوه تقریر و تحریر او آگاهی، به سمت منشی خود برگزیده و تحریر شرح سفر خود را به او محول کرده است. اگر از حق نگذریم، انتخاب ایلچی به جا بوده و او مرد منشی ظریف طبع و دقیق نظری را به سمت منشی خود انتخاب کرده است. میرزا هادی علوی شرح این سفر را که خود می نویسد به (دلیل السفرا) موسوم نموده و ظاهرا قرینه ای است، برای عنوان «حیرت نامه سفرا» که شرح سفارت میرزا ابوالحسن خان به دارالسلطنه لندن است. میرزا هادی پس از تحریر مقدمه کوتاه کتاب خود، شرح این سفر را از روز سه شنبه بیست و پنجم شهر جمادی الثانی ۱۲۲۹ ه. ق. ۱۴ ماه مه ۱۸۱۳ میلادی به رشته تحریر درآورده و ظاهرا تا روز به روز ورود خود به ایران که سه سال به طول انجامیده به ثبت وقایع، ماه به ماه و روز به روز پرداخته است.
← دقت و باریک بینی میرزا هادی
...

جملاتی از کاربرد کلمه سفرنامه میرزا ابوالحسن خان ایلچی

پیمان‌نامهٔ ترکمانچای، پیمانی است که در روز پنجشنبه، ۱ اسفند ۱۲۰۶ خورشیدی (۵ شعبان ۱۲۴۳ قمری) مطابق با ۲۱ فوریه ۱۸۲۸ میلادی در پی جنگ‌های ایران و روسیه در دوره قاجار بین این دو کشور در قریه ترکمانچای امضا شد. برای امضای این پیمان از سوی فتحعلی‌شاه پادشاه ایران، میرزا ابوالحسن خان شیرازی و الله‌یار خان آصف‌الدوله و از سوی امپراتور روسیه ایوان پاسکویچ حضور داشتند. برپایهٔ این قرارداد، سه ایالت دیگر قفقاز، یعنی ایروان، نخجوان و بخش‌های دیگری از تالش زیر سلطهٔ روس‌ها قرار گرفت، حاکمیت ایران بر دریای خزر محدودتر شد و مردم ایران ناچار از پذیرش کاپیتولاسیون (قضاوت کنسولی) گردیدند. بدین‌سان، میان مردم قفقاز و دیگر مردم ایران، دیوار جدایی برپا شد.
جواد عامری در سال ۱۲۶۸ و به قولی ۱۲۷۰ خورشیدی در سمنان به دنیا آمد. پدرش میرزا ابوالحسن خان معین‌الممالک از بزرگان و مالکان سمنان بود. تحصیلات ابتدائی را از پنج‌سالگی شروع شد و در زادگاهش به انجام رساند. آنگاه به همراه مادر رهسپار تهران شد و دوره متوسطه را به پایان رساند و وارد مدرسه سیاسی شد.
شرایطی که پاسکویچ برای عقد مصالحه جدید پیشنهاد کرد بسیار سنگین بود اما سفیر انگلستان در تهران (مک دونالد) که از پیشروی سپاه روسیه بسیار نگران شده بود، بر عقاید خود پافشاری کرد و شاه را برخلاف نظر اولیه‌اش به قبول شرایط صلح واداشت. پس از وساطت سفیر انگلیس مجلسی در قریه ترکمانچای مرکب از عباس میرزا، آصف‌الدوله و میرزا ابوالحسن خان شیرازی تشکیل و عهدنامه‌ای در ۱۶ فصل و یک قرارداد تجاری الحاقی در ۹ فصل نوشته شد و در تاریخ ۵ شعبان ۱۲۴۳ هـ. ق به امضای نمایندگان ایران و روسیه رسید.
شرایطی که پاسکویچ برای عقد مصالحه جدید پیشنهاد کرد بسیار سنگین بود اما سفیر انگلستان در تهران (مک دونالد) که از پیشروی سپاه روسیه بسیار نگران شده بود، بر عقاید خود پافشاری کرد و شاه را بر خلاف نظر اولیه‌اش به قبول شرایط صلح واداشت. پس از وساطت سفیر انگلیس مجلسی در قریه ترکمانچای مرکب از عباس میرزا، آصف‌الدوله و میرزا ابوالحسن خان شیرازی تشکیل و عهدنامه‌ای در ۱۶ فصل و یک قرارداد تجاری الحاقی در ۹ فصل نوشته شد و در تاریخ ۵ شعبان ۱۲۴۳ هـ. ق به امضای نمایندگان ایران و روسیه رسید.
روزنامهٔ دولت عَلیّهٔ ایران نخستین روزنامهٔ مصور انتشاریافته در ایران است که از سال ۱۲۷۷ ه‍.ق به صورت چاپ سنگی و با مدیریت میرزا ابوالحسن خان غفاری، معروف به صنیع‌الملک منتشر می‌شد. این روزنامه در واقع شکل تغییریافتهٔ روزنامهٔ مشهورِ وقایع اتفاقیه بود و پس از ایجاد تغییراتی همچون افزودن تصاویر به روزنامه، عنوان جدید به آن داده شد.
حاج میرزا هادی معدل الملک اول از مالکین عمده فارس فرزند مولانا شیخ عبدالاعلی در زرقان فارس متولد شد. با توجه به اینکه میرزا هادی سابقه دوستی قدیمی و بسیار نزدیک با میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک داشت و در دستگاه وی صاحب سمت و قدرت بود به در خواست مشیرالملک از طرف دربار ناصرالدین شاه به معدل الملک ملقب گردید. میرزا هادی را در عتبات عالیات در آرامگاه خانوادگی خود او به خاک سپردند.
این بنای ارزشمند و استوار که به دژ برازجان یا کاروانسرای مشیرالملک برازجان بزرگ شناخته می‌شود، فراروی میدان شهید چمران شهر برازجان قراردارد، که از سازه‌های باشکوه دورهٔ قاجاریان به‌شمار می‌رود و در سال ۱۲۸۸ قمری برابر با سال ۱۲۵۰ خورشیدی بنا به دستور یکی از نیکوکاران شیراز به نام حاج میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک شیرازی با هزینه‌ای برابر چهل هزار تومان به پول آن زمان ساخته شده‌است.