سریه حمزه بن عبدالمطلب

حمزه بن حمران مى گويد: مردى از وضع روحى و اخلاقى خود به حضرت صادق عليهالسلام شكايت كرد كه در طلب مال مى رود و ثروت به دست مى اورد، ولى قانع نمىشود و نفس حريمش با وى منازعه دارد و مال بيشترى طلب مى كند. سپس گفت : به من چيزىبياموزيد كه در اصلاح خوى خود منتفع شوم .

مذكور در متن ، روايت نموده از حمزه بن حمران از حضرت امام صادق عليه السّلام كه درخدمت آن جناب سخن از خروج ابى عبداللّه الحسين عليه السّلام در ميان آمد و آنكه محمد بنحنفيّه از نصرت آن جناب تخلّف نمود. امام صادق عليه السّلام فرمود: اى حمزه ، من تو راخبر دهم به حديثى كه پس از اين مجلس ، مرا ازحال محمد بن حنفيه سؤ ال ننمايى : به درستى كه چون حضرت امام حسين عليه السّلام ازمكّه جدا شد و توجّه به سوى عراق فرمود، فرمان داد كه پاره كاغذ به خدمتش آوردند و درآن نوشت :

2. دروزى به كسانى گفته مى شود كه ((الحاكم بامرالله )) خليفه ششم فاطمى رابه درجه خدايى رساندند. اين فرقه در مصر پديد آمد و در سوريه رشد كرد و هماكنون پيروانش در كشورهاى سوريه و لبنان زندگى مى كنند. مشهور است كه موسس اينفرقه فردى به نام دروزى بوده است كه ايرانىالاصل و داراى مذهب اسماعيلى بود كه با كمك حمزه بن على مذهب دروزى را ادامه داد.