سرگرفته بالا

آدریانا بار دیگر به مواد مخدر روی می‌آورد و از جاسپر دارو می‌خرد و نوید متوجه این موضوع می‌شود. نوید تمام تلاشش را می‌کند تا این موضوع را به همه ثابت کند. جاسپر که از جانب نوید احساس خطر می‌کند او را از بالای پله‌های راهروی مدرسه به پایین می‌اندازد، نوید از حال می‌رود و در بیمارستان بستری می‌شود. نوید پس از مدتی به یاد می‌آورد که این جاسپر بوده که او را از پله‌ها به پایین هل داده است. نوید بعداً باز هم آدریانا را می‌بخشد و روابط آن دو دوباره از سرگرفته می‌شود. نوید بعداً از آدریانا می‌خواهد که مقامات مدرسه را از کارهای جاسپر مطلع کند اما آدریانا که نگران آینده تحصیلی خود است از این کار امتناع می‌کند.

در سال ۱۳۶۷ نگرانی از افزایش انفجاری جمعیت و پیامدهای اجتماعی و اقتصادی آن، مسئولان را واداشت سیاست‌های جلوگیری از موالید اتخاذ کنند. پس از پایان جنگ هشت سالهٔ ایران و عراق و هم‌زمان با آغاز ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی در سال ۱۳۶۸ سیاست کنترل جمعیت در ایران با شعار «دو بچه کافی است» و «فرزند کمتر، زندگی بهتر» از سرگرفته شد. ارائهٔ خدمات پیشگیری از بارداری رایگان (مانند عرضهٔ کاندوم رایگان در مراکز بهداشت شهری و روستایی و انجام رایگان وازکتومی) و حذف کلیهٔ سیاست‌های تشویقی ۳ اولاد به بالا بخشی از این سیاست بودند. قانون حذف سیاست‌های تشویقی فرزند سوم به بعد، در سال ۱۳۷۲ رسماً به تأیید شورای نگهبان رسید. این اقدامات منجر به سریع‌ترین کاهش ثبت شده در نرخ رشد جمعیت یک کشور شد و نرخ رشد جمعیت ایران را در مدت کوتاهی از ۳٫۲٪ به ۱٫۲٪ در سال رساند. اجرای این برنامه به‌قدری موفق بود که در سال ۱۹۹۹ جایزهٔ کنترل جمعیت سازمان ملل متحد، به علیرضا مرندی (وزیر بهداشت وقت) اهدا شد.