سامری خرایطی محمد بن جعفر

83- فتوح اعثم ، ج 5، ص 10؛ مقتل خوارزمى ، ج 1، ص 180 - 185؛ مثيرالاحزان ، نوشته نجم الدين محمد بن جعفر ابوالبقاء (م 645 ق )، چاپ حيدريه نجف ، 1369، ص 14 - 15؛ اللهوف فى قتل الطفوف ، نوشته على بن موسى بن جعفر بن طاووس حسينى (م 614 ق ) چاپ بيروت ، ص 9 - 10.

يعنى : امير المومنين فرمود: چند نفرند كه محمد نام دارند و از معصيت خداوند ابا واجتناب دارند، و آنها عبارتند از محمد بن جعفر، محمد بن ابى بكر، محمد بن ابى حذيفه ومحمد فرزند امير المومنين (كه مشهور به ) ابن حنفيه است ، خدايشان رحمت كند.

بیهم دائو در دانشنامهٔ اسلام می‌گوید به‌نظر می‌رسد تنها دخالت علی بن موسی در سیاست تا پیش از ولیعهدی، در مذاکرات میان دولتِ عباسی و عمویش محمد بن جعفر بوده‌است که در سال ۲۰۰ ه‍.ق/۸۱۵ م، خود را در مکه خلیفه اعلام کرده بود. در آن زمان از علی بن موسی خواسته شد تا سعی کند عمویش را برای تسلیم شدن متقاعد کند. جعفریان در صحتِ این گزارش مبنی بر وساطت علی بن موسی الرّضا، به دیدهٔ تردید می‌نگرد.

ابـن المـشـهـدى كـه او شـيـخجليل سعيد متبحر ابو عبدالله محمد بن جعفر بن على بن جعفر مشهدى است . و او مؤ لف مزارمـشـهـورى اسـت كه مورد اعتماد بزرگان اءصحاب ما مى باشد . و در كتاب بحار الاءنواربمزار كبير معروف است .

مؤ لف قدس سره : در آن كتاب همين معنا را از ابن جرير از محمد بن جعفر بن زبيرنقل كرده و ظاهر روايت اين است كه آيه درباره نصاراى نجراننازل شده ، ما نيز قبلا يعنى در آغاز سوره روايتى را آورديم كه دلالت مى كرد بر اينكهاول سوره مورد بحث تا هشتاد و چند آيه اش كه آيه مورد بحث يكى از آنها است ، دربارهنصاراى نجران نازل شده ، چون آيه مورد بحثقبل از تمام شدن اين عدد قرار دارد.

11. سيد محمد بن جعفر بن مصطفى بن احمد آل طعمه ؛ بهسال 1250 هجرى قمرى توليت حرم بوده است .