سازهای تیغه ای
معنی کلمه سازهای تیغه ای در فرهنگستان زبان و ادب

سازهای تیغه ای

معنی کلمه سازهای تیغه ای در فرهنگستان زبان و ادب

{lamellaphones} [موسیقی] خانواده ای از خودصداهای زخمه ای که در آنها با ارتعاش یک یا چند تیغه صدا تولید می شود

معنی کلمه سازهای تیغه ای در دانشنامه عمومی

سازهای تیغه ای ( به انگلیسی: Lamellaphones ) خانواده ای از خودصداهای زخمه ای هستند که در آن ها با ارتعاش یک یا چند تیغه صدا تولید می شود. از نمونه این سازها می توان به زنبورک اشاره کرد.
این گونه سازها یک یا چند تیغه یا زبانه از جنس فلز یا غیره دارند که یک سر آن ها به ساز متصل شده و سر دیگر آن ها آزاد است. نوازنده، بر انتهای آزاد تیغه با دست یا سر انگشت زخمه می زند و با این کار صدای مورد نظر ایجاد می شود.
سازهای تیغه ای در سامانه هورن بوستل - زاکس دسته ۱۲ را تشکیل می دهند.
مردمان بومی سیبری در موسیقی محلی خود از سازهای تیغه ای استفاده زیادی می کنند.

جملاتی از کاربرد کلمه سازهای تیغه ای

زنبورک یکی از سازهای تیغه‌ای از ردهٔ خودصداهای دهانی است. این ساز از یک میله یا زبانه قابل انعطاف فلزی یا از جنس خیزران تشکیل شده که به یک قاب متصل است.