ساختار هم محور دانه

ساختار هم قوانین و هم منابع یا محدودیت‌ها و کیفیت‌های توانمند دارد. زبان اغلب برای مثال زدن این روش‌ها استفاده می‌شود. سیستم تعامل به خودی خود "قواعد" زبان مانند نحو را دربرمی‌گیرد ولی فضایی را برای تفسیر یا ایجاد کلمات کاملاً جدید باقی می‌گذارد. سیستم تعامل مسئول حفظ استاندارد خاصی از سازگاری است تا زبان برای گوینده و مترجم معنا پیدا کند. در عین حال، کامل بودن زبان را همیشه می توان از طریق تعامل توسط عامل دستکاری و تغییر داد.

تیلیش نسبت به اوصافِ سلبیِ فرجامین دلبستگی مواردی را ذکر می‌کند که حاکی از ویژگی‌های عمومی و سلبی خدا هم هست. وی معتقد است اولاً توصیف چنین حضور و قدرتی به خاطر قُدسیّت آن، کاملاً توصیف ناپذیر و سِرّی است. مضاف بر اینکه چنین قدرتی درون این ساختار هم نیست چون در این صورت اسم خالق برای او معنا نداشت. از سویی خداوند نام کلی دیگری هم برای ساختار هستی نیست یعنی نمی‌شود گفت خدا همین هستی است با اسم دیگر که مثلاً گفته بشود قادر مطلق یا خالق هستی! در عین حال تیلیش منکر «همه خدایی» هم هست چنان‌که در برخی مکاتب عرفانی از هستی به عنوان مجلا و تجلی‌گاه خداوند یاد می‌کنند. خداوند «موجود» هم نیست حتی اگر آن موجود را متعالی فرض کنیم، چراکه هر موجودی لاجرم متناهی است؛ بنابراین سخن از وجود خدا امری مردود است.

چارچوب، یک ساختار منطقی برای طبقه‌بندی و سازماندهی نمایش توصیفی از یک سازمان است. این ساختار هم برای مدیریت سازمان و هم برای عوامل درگیر در توسعه سیستم‌های سازمان حائز اهمیت است. در حالی که هیچ ترتیب اولویتی برای ستون‌های چارچوب وجود ندارد، ترتیب بالا به پایین سطرها برای تنظیم مفاهیم کسب و کار و سازمان فیزیکی واقعی مهم است. سطح جزئیات در چارچوب، یک تابع از هر سلول (و نه سطرها) است.