زوبین شکل

بر بال‌های آتش (به انگلیسی: On Wings of Fire) با عنوان اصلی در جستجوی زرتشت (به انگلیسی: A Quest for Zarathustra) یک فیلم هندی انگلیسی زبان به کارگردانی سیروس بهاروچا در سال ۱۹۸۶ است و با بازی زوبین مهتا، پل شلی، سعید جافری، آمریش پوری با بازیگری نایجل تری در نقش زرتشت و درک جاکوبی به عنوان راوی بازی می‌کنند. این اولین و تنها فیلمی است که فلسفه و تاریخ آیین زرتشت را به شکلی علمی و نمایشی پوشش می‌دهد. این فیلم در ژوئن ۱۹۸۶ در سینما استرلینگ بمبئی به نمایش درآمد و در سال ۲۰۰۱ در ایالات متحده اکران شد.

موسترین اروپایی محصول نئاندرتال‌هاست. تقریباً از ۱۶۰۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ قبل از میلاد وجود داشت. ابزارهای سنگی موستری یا لیوالوازیه که در زمان زندگی انسان‌های نئاندرتال مورد استفاده قرار می‌گرفته است، از سنگ مادر یا هسته اصلی ساخته می‌شد. ابزارهای سنگی اشکال گوناگونی داشتند که شامل شکل بیضوی قبه دار است. قلوه سنگها برای ساییدن هر دو طرف ابزار مورد استفاده قرار می‌گرفت و در اثر این عمل برجستگی ظاهر می‌شد. ابزارهای سنگی لیوالوازیه در مراحل اولیه ناهموار بودند و شکل معینی نداشتند و تنها قطعاتی از سنگ بودند که لبه‌های تیز برای برش داشته‌اند. در مراحل ثانویه قطعاتی از سنگ مادر جدا می‌کردند و پس از پرداخت از آن استفاده می‌کردند. شکل شاخص این‌گونه ابزارها مثلثی بوده است که جهت سوار کردن بر زوبین مورد استفاده قرار می‌گرفت.

افسران رومی دربارهٔ شکستشان از ایران به سنای روم چنین گزارش دادند: سورن فرمانده ارتش ایران در این جنگ از تاکتیک و سلاحهای تازه بهره گرفت. هر سرباز سوار ایرانی با خود مشک کوچکی از آب حمل می‌کرد و مانند ما دچار تشنگی نمی‌شد. به پیادگان با مشکهایی که بر شترها بار بود، آب و مهمات می‌رساندند. سربازان ایرانی به نوبت با روش ویژه ای از میدان بیرون رفته وبه استراحت می‌پرداختند. سواران ایران توانایی تیراندازی از پشت سر را دارند. ایرانیان کمانهایی تازه اختراع کرده‌اند که با آنها توانستند پای پیادگان ما را که با سپرهای بزرگ در برابر آنها و برای محافظت از سوارانمان دیوار دفاعی درست کرده بودیم به زمین بدوزند. ایرانیان دارای زوبین‌های دوکی شکل بودند که با دستگاه نوینی تا فاصله دور و به صورت پی درپی پرتاب می‌شد. شمشیرهای آنان شکننده نبود. هر واحد تنها از یک نوع سلاح استفاده می‌کرد و مانند ما خود را سنگین نمی‌کرد. سربازان ایرانی تسلیم نمی‌شدند و تا آخرین نفس باید می‌جنگیدند. این بود که ما شکست خورده، هفت لژیون را به‌طور کامل از دست داده و به چهار لژیون دیگر تلفات سنگین وارد آمد.