معنی کلمه زمین سواد در دانشنامه اسلامی
زمین سواد که سواد عراق نیز نامیده شده، قسمتی از زمینهای آباد عراق است
که سپاهیان اسلام در دوران خلافت عمر با جنگ و پیروزی بر کفار بر آنها دست یافتند. علت نامگذاری آن به سواد، سرسبزی این زمینها و انباشته بودن آنها از درخت بوده است.
محدوده زمین سواد
قلمرو زمین سواد را از جهت طول و عرض جغرافیایی بین موصل و آبادان- در طول- و حلوان و قادسیه- در عرض- و از جهت مساحت با اختلاف بین ۳۲ و ۳۶ میلیون جریب (هر جریب هزار متر یا شصت ذراع در شصت ذراع) ذکر کرده اند. از عنوان یادشده در باب جهاد و تجارت سخن گفته اند.
احکام زمین سواد
معروف میان فقها این است که زمین سواد با جنگ و غلبه بر کفار به دست آمده است؛ چنان که این معنا از روایات دلالت کننده بر تعلق آن به همه مسلمانان نیز به دست می آید. و از آنجا که شرط تعلق زمین به همه مسلمانان این است که جنگ با اذن امام علیه السّلام صورت گرفته باشد، برخی، روایات یاد شده را دلیلی بر صدور اذن به جنگ از سوی امام علیه السّلام دانسته اند