زرگر خانه

یاد وصل آن بت زرگر مرا در جوش کرد خانه من آمد امشب حلقه‌ها در گوش کرد

واروس پسر واغیناک زرگر دیگر عاشق هغنار است که با ترغیب وی موفق به برقراری رابطه با وی می‌شود. هغنار برای رابطه با او خانه‌ای را که متعلق به زنی به نام حبیبه بوده در محلهٔ ترک‌ها اجاره می‌کند و با پوشیدن چادر زنان مسلمان ترک به آن خانه رفت‌وآمد می‌کند و با واروس در آنجا قرارهای عاشقانه می‌گذارد. رفت‌وآمدهای آن‌ها به این خانه سبب می‌شود تا ملای مسلمان محلهٔ ترک‌ها توسط بچه‌های آقاصفر از مسئله مطلع شده و مردم را علیه وی تحریک کند. از سوی دیگر اوستا مگردیچ که به جالیز یرانوس رفته، در راه بازگشت هغنار را از رنگ کفشش بازمی شناسد و او را تعقیب می‌کند.

خانه زرگر مربوط به دوره قاجار است و در دزفول، محله مجدیان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۹۰۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

خانه حاج محمد جواد زرگر مربوط به دوره قاجار است و در اصفهان ـ خیابان عبدالرزاق، کوچه قزوینی‌ها واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۴۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

خانه ورثه مرحوم علی آقا زرگر مربوط به دوره قاجار است و در اصفهان، خیابان عبدالزاق، کوچه قزوینیها واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۸ آذر ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۸۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

خانه بهروزی مربوط به دوره قاجار است و در قزوین، خیابان امام، زرگر کوچه بن‌بست ۶ واقع شده‌است

خانه زرگر یزدی مربوط به دوره قاجار است و در یزد، خیابان امام خمینی (ره)، محله دارالشفاء واقع شده و این اثر در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۵۳۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. نحوه و کیفیت مرمت این اثر توسط وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در سال 2004 از طرف سازمان یونسکو موفق به کسب دیپلم افتخار شد.