زبانی فش

چون دهم فردا جواب نامه را بی زبانی های ما گویا بس است

به گفته ژوزف گرینبرگ، زبان‌شناس، این خانواده زبانی به سه زیر گروه تقسیم می‌شود:

اگر خواهی سر مویی نپیچد سر ز فرمانت به خاموشی زبانی چون زبان شانه می باید

فنیقی زبانی بود که ابتدا در ناحیهٔ ساحلی (که در فنیقی، عربی و آرامی کنعان، در یونانی و لاتین فنیقیه و در زبان مصری، پوت نامیده می‌شد) با آن سخن گفته می‌شد. این زبان بخشی از زیرگروه کنعانی زبان‌های سامی شمال غربی است که سایر اعضای آن، عبری، آمونی، موآبی و ادومی هستند.

چون شمع مکش سرکه به یکدم بکشندت با این همه گردنکشی و چرب زبانی

گیر دهانی نبود گفت زبانی نبود تا دم اسرار زند جوشش اسرار تو کو

فزون ازین نبود حاصل تقاضاهاش که او بچرب زبانی سرش بینداید

زبانی کز سخن بیکار باشد زبان صورت دیوار باشد

این کتاب در اصل در ۱۸۸۶ از پیِ «چنین گفت زرتشت» چاپ شد. این اثر را به نوعی بیان تمامیِ آنچه که در چنین گفت زرتشت آمده است اما به زبانی دیگر می‌دانند. آنچه که نیچه در زرتشت به زبانی شاعرانه و نمادین بیان کرده بود، در این کتاب بیانی دیگر یافته است. خود نیچه در نامه‌ای به یاکوب بورکهارت در سپتامبر ۱۸۸۶ می‌نویسد: «خواهش می‌کنم این کتاب را بخوان. اگر چه همان چیزهایی را می‌گوید که زرتشتِ من گفته است، اما به زبانی دیگر، بسیار دیگر.»

معدودی از معرفت‌شناسان، مانند کاتالین فارکاس، ادعا می‌کنند که حداقل در برخی موارد، دانش شکلی از باور نیست، بلکه نوع متفاوتی از حالت روانی است. یکی از استدلال‌های این موضع مبتنی بر جملاتی مانند «باور نمی‌کنم، من آن را می‌دانم» است که ممکن است برای بیان این‌که شخص بسیار مطمئن است و دلایل خوبی برای تأیید این ادعا دارد استفاده شود. با این حال، این استدلال به‌طور کلی پذیرفته نیست، زیرا دانستن چیزی به‌معنای انکار آن شخص به ادعا نیست. توضیح بیشتر این است که معتقدیم این بیانیه ابزاری زبانی برای تأکید بر این است که فرد به خوبی آگاه است. در این رابطه، تنها وجود یک باور ضعیف را انکار می‌کند، بدون آن که شکل قوی‌تری از باور را رد کند.

زبان انگلیسی در اتحادیهٔ اروپا تنها زبان رسمی کشور ایرلند است و به عنوان زبان خارجه در کشورهای اسکاندیناوی، هلند، آلمان و دانمارک بیشترین سخنور و توانایی در هنرهای زبانی را دارد.

چرا باید که دور از خدمت تو بتلخی جان دهد شیرین زبانی

فرضیه نسبیت زبانی در ابتدا توسط زبان‌شناسانی به نام ساپیر و پس از آن -شاگرد ساپیر- ورف معرفی شد.

زبان نیانورس زبانی است که سنگ‌نوشته‌های الدر فوتهارک به آن نوشته شده‌است.

به شکر شکر شیرین دوست، طوطی نطق دهان به چرب زبانی گشاده چون فستق

از موی شکافان جهان است سرآمد این تیغ زبانی که نهان در دهن توست

قفقاز از دید نژادی و زبانی از متنوع‌ترین مناطق جهان است.

مر مرا باید زبانی دیگر و طبعی دگر تاشوم چونانکه شایسته است مدحت‌خوان تو را

یک لول‌کت (‎/ˈlɒlkæt/‎LOL-kat) یک عکس ماکرو از یک یا چند گربه است. متن عکس معمولاً ویژه‌خوی و از لحاظ دستور زبانی نادرست است.

مانند امروز، مردم وابسته به دو گروه گستردهٔ زبانی بودند: گویندگان زبان‌های ایرانی، که در سده ۷ میلادی گرایش به شهرنشینی داشتند، و اقوام ترک، که در آن زمان هنوز بیشتر کوچ‌نشین بودند.