زبان پارسی قدی
جملاتی از کاربرد کلمه زبان پارسی قدی
تمدن و فرهنگ پارسی را چون از جبال پارس (زابلستان/ هزارستان) برخواسته و سپس به بلاد دیگر گسترش یافته است، تمدن پارسی گویند. زبان پارسی را چون از جبال پارس برخواسته است، زبان پارسی گویند. دین پارسی زردشتی را چون از جبال پارس بر خواسته است دین پارسی گویند. خود زردشت را چون در حوزه جبال پارس به دنیا آمده و ظهور کرده است، پیغمبر پارسی گویند.
آنچه بانگ نی را یک‌باره از مثنوی معنوی و دیگر مثنوی‌های بزرگ زبان پارسی جدا می‌کند، دگرسانی بنیادین اندیشه است. سایه بر پایهٔ دانش و آگاهی انسان امروز، یک مثنوی نو پدیدآورده با نگاهی به رویدادهای امروزی و رنج‌ها و آرمان‌های آدمی که در اکنون می‌زید و به آینده چشم دارد.
سنگ‌نوشتهٔ سه زبان پارسی، ایلامی، بابلی منقور بر یک لوح زرین و یک لوح سیمین مکشوف در پایهٔ کاخ عمومی داریوش کبیر مشهور به آپادانا.
با اسلامی‌سازی منطقه و رواج زبان پارسیِ دری، این زبان رفته رفته جایگزین زبان سغدی شد. سامانیان که در سغد امپراتوری خود را بر پا کردند، به زبان پارسی دری سخن می‌گفتند و همین مسئله به سرعت رواج پارسی افزود. با این حال، هنوز تعداد زیادی از واژه‌های سغدی در لهجه تاجیکیِ پارسی - که خود از زبان‌های ایرانی غربی است - دیده می‌شود.
زبان اول بی‌نظیر انگلیسی بود. او در کودکی با اینکه به زبان اردو مسلط بود، به مراتب کمتر با این زمان صحبت می‌کرد. او کم و بیش به زبان محلی سندی صحبت می‌کرد. مادرش در کودکی زبان پارسی را به او آموخت. بی‌نظیر ابتدا در مهد کودک لیدی جنینگز در کراچی تحصیل کرد. او سپس به صومعه عیسی و مریم در کراچی و از آن‌جا به صومعه مسیح و مریم، مدرسه شبانه‌روزی در مری، راولپندی، فرستاده شد. مری در نزدیکی مرز هند است، و طی جنگ هند و پاکستان در سال ۱۹۶۵، بوتو و دیگر دانش‌آموزان تحت حمله هوایی قرار داشتند. بوتو با شرکت در امتحانات خود در دسامبر ۱۹۶۸، سطح O تحصیلات خود را با نمرات بالا گذراند.
کیش در گذشته به صورت معرب به نام «قیس» نیز شناخته می‌شد. در زبان پارسی پهلوی کیش به کانال زیرزمینی قنات گفته می‌شود که این جزیره را به دلیل داشتن قنات‌های بسیار کیش می‌خوانند. دهخدا نیز نام کیش را با ترکش و جای تیر مرتبط می‌داند.
روایت‌های پهلوی نام چند اثر نوشته مؤلفان گوناگون به زبان پارسی میانه است که در دوران پس از اسلام نگاشته شده‌اند.
«بارها تأکید کرده‌ام جوامع آسیای مرکزی چه ترک‌زبان چه ایرانی‌زبان، دارای یک فرهنگ، یک مذهب، یک مجموعه از ارزش‌های اجتماعی و سنت‌ها هستند که تنها زبانِ متفاوت، آن‌ها را از یکدیگر جدا می‌کند. اعراب دیگر نقش زبان پارسی در ساختار فرهنگ اسلامی خود را درنمی‌یابند. شاید آن‌ها بخواهند گذشته را فراموش کنند، ولی با این کار پایگاه‌های معنوی، اخلاقی و فرهنگی خود را حذف می‌کنند، درحالی‌که بدون این میراث، گذشته و احترام سالم بدان فرصت کمی برای ثبات و رشد مناسب وجود خواهد داشت.»
ایرانیان دورهٔ هخامنشی به شکل آغازین زبان پارسی جدیدی به نام «پارسی باستان» سخن می‌گفتند که از خانواده زبان‌های هندواروپایی است.
در سال ۱۳۴۸ نود و سه کنفرانس به وسیله پزشکان این مرکز در رشته‌های گوناگون بیماری‌های کودکان و ۴۸ کنفرانس به وسیله استادان خارجی داده شد. برگردان دو جلد کتاب درسی بیماری‌های کودکان به زبان پارسی و هم چنین کتاب راهنمایی پزشکی کودک در این سال پایان یافت و به چاپ رسید.هم چنین پروژه دربارهٔ به رشد پسران هفت تا یازده ساله در دو دبستان یکی در شمال شهر و دیگری در جنوب شهر تهران با گزیدن ۶۴ و ۹۷ نفر به عنوان نمونه انجام شد.