زاغ اشیان

دلم بی انده تو نیست، دیر است که سیمرغی درین زاغ آشیان هست

گر مرا دنیا نباشد خاکدانی گو مباش باز عالی همتم، زاغ آشیانی گو مباش

بر سرو کس نگفت که طوطی شکر شکست بر ماه کس ندید که زاغ آشیان نهاد

سعدی به قدر خویش تمنای وصل کن سیمرغ ما چه لایق زاغ آشیان توست