ز بر گرفتن

دل چون نشود شکسته در طره او کین خم ز بر خم و شکن بر شکنست

گشوده است بهار از شکوفه دفتر عیش شده است پر ز برات نشاط دامان‌ها

ز بر آویخته زلفی چو زنجیر خرد را بسته دست و پای تدبیر

هر که یکشب ز بر زن بود از روی مراد سالی از نو شود از جلمهٔ زیر و زبران

لابد چو آسمانش بباید جهان نوشت آنرا که تکیه گه ز بر آسمان بود

این گل ز بر همنفسی می‌آید شادی به دلم از او بسی می‌آید

تو زیر زمین شدی چو خورشید تا کی ز بر سمات جویم

دفتر معنی تو ز بر خواندهٔ تختهٔ اسما ز پدر خواندهٔ

قدرش ار بود مجسم ز بلندی‌گه سیر خم شدی‌گر ز بر عرش فتادیش‌ گذار

همیشه تا که بهاران و روزگار بهار فرو نهد ز بر کوه سر بهامون هین