روغن های ضدزنگ

برخی از هنرمندان صرفا از دستان خود برای نقاشی با انگشت استفاده می کنند. آنها اینکار را به عنوان راهی برای انس گرفتن بیشتر با نقاشی می دانند. این هنرمندان از رنگ انگشت هالی رایج استفاده نمی کنند. این سبک، که به آن "هنر بی پروا" می گویند، به عنوان زیرشاخه ای از هنر خام طبقه بندی می شود. نقاشان این تکنیک، مانند تایلر رمزی قول داده اند که هیچ گاه قلم مو را لمس نکنند. با وجودی که این هنرمندان از ابزارهای نقاشی استفاده نمی کنند، اما استفاده از دستکش های جراحی برای ایمنی در زمان استفاده از روغن های سمی رایج است. تایلر رمزی ادعا می‌کند که «رد کردن قلم‌ها به نقاش این فرصت را می‌دهد تا از منظری تازه به این هنر نزدیک شود».

گاهی اوقات از روان کننده ها برای خنک کردن قطعه کار و چرخ، روانکاری سطح تماس و حذف تراشه ها (چیپ‌ها ) استفاده می شود. روان کننده باید مستقیماً روی ناحیه برش ریخته شود تا اطمینان حاصل شود که تمام سیال توسط چرخ سنگ زنی یه اطراف پاشیده نمی شود. روان کننده های رایج شامل سیالات شیمیایی محلول در آب، روغن های محلول در آب، روغن های مصنوعی و روغن های مبتنی بر نفت هستند. نوع روان‌کاری استفاده شده بستگی به جنس قطعه کار دارد و در جدول زیر شرح داده شده است.

خمیردندان‌های اولیه، حاوی سنگ پای پودر شده، مواد سایندهٔ لطیف مانند ،نمک، پودر ذغال و یا پودر کف دریا برای پاک‌کنندگی بودند. بعدها، با افزودن روغن های گیاهی به پودرهای طعم دار خمیر دندان‌ها، ایجاد و به آن اسانس های گیاهان معطر اضافه شد تا طعم آن‌ها را لذت بخش کرده و بوی فضای دهان را بهتر کند. در دههٔ ۱۹۲۰، نسلی تازه از خمیرهای دارویی و طبی به جای پودرهای طعم دار، به خمیردندان افزوده شد و برخلاف خمیردندان‌های امروزی، هیچ مادهٔ شیمیایی در آن‌ها یافت نمی‌شد.

روغن آفتابگردان روغنی است که از ساقه و دانه های روغنی و از کلاهک گل آفتابگردان استخراج می‌کنند. از این روغن برای مصارف خوراکی استفاده می‌شود. غالب روغن های آفتابگردان در بازار از کلاهک این گل تهیه می شود که از این جهت قیمت مناسبی دارند.

خواجه ارکان: مردی خیالباف که وقتی میخواست روغن های خود را بفروشد ، از عاقبت خیالبافی کوزه روغن را شکست.