روغن نیمه خشک شونده

معنی کلمه روغن نیمه خشک شونده در فرهنگستان زبان و ادب

{semidrying oil} [شیمی، مهندسی بسپار علوم و فنّاورى رنگ] روغنی که در معرض هوا کاملاً خشک نمی شود

جملاتی از کاربرد کلمه روغن نیمه خشک شونده

آب و هوای سمرقند نیمه خشک با تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد و نسبتاً مرطوب است. درجه حرارت هوا در گرمترین موقع سال (در ماه‌های مرداد و شهریور-اسد و سنبله) تا ۴۰ درجه سانتیگراد می‌رسد و بارش باران به صورت پراکنده از ماه اردیبهشت (ثور) تا دی ماه (جدی) است.
زیستگاه این جانور مناطق وسیعی را دربر می‌گیرد و در محدوده جنوبی از شرق مدیترانه و مناطق استپی آسیا تا غرب پاکستان و در مناطق شمالی از شرق اوکراین و روسیه تا مغولستان و چین پراکندگی دارد. این جانور مناطق معتدل را به مناطق سرد یا مرتفع و گرم و خشک شدید ترجیح می دهد و معمولا در نقاطی با بارندگی سالانه 100-400 میلی متر یافت می شود. این گونه برای لانه سازی مناطق استپی و نیمه خشک و نیمه جنگلی و دشت ها یا اطراف رودهای خشک شده و دره‌ها و اطراف زیستگاه های انسانی و زمین های کشاورزی را انتخاب می کند. این جانور لانه‌اش را در زیر زمین و با عمق حدود 45 سانتی‌متر در زیر و اطراف بوته‌ها می‌سازد و یا از لانه ی متروک سایر جانوران استفاده می کند.
گرچه کشاورزی خشک در آذربایجان، کردستان و خراسان، و همچنین برخی دیگر بخش‌ها مهم است، بخش زیادی از کشاورزی ایران همواره به آبیاری وابسته بوده‌است. تقریباً نیمی از محصول غلات، و بخش قابل توجهی از دیگر محصولات، آبیاری می‌شوند. به جز ناحیهٔ ساحلی خزر، تقریباً همهٔ ایران خشک یا نیمه خشک طبقه‌بندی می‌شود. بارش در این مناطق، همان‌طور که مشخصهٔ سرزمینهای این طبقه است، نه تنها نادر است و توزیع ضعیفی در طول سال دارد بلکه بی‌قاعده و غیرقابل اطمینان است. آبیاری نه تنها موجب تأمین رطوبت مورد نیاز حاک به منظور کشاورزی حاصلخیز می‌شود بلکه باقاعدگی و قابلیت اطمینان تولید زراعی می‌شود که زندگی یکجانشینی را تسهیل کرده اجازهٔ توسعه جمعیت‌های بزرگ یک جانشین را می‌دهد.
رود پاراگوئه از دیامانتینوی برزیل، به سوی جنوب غرب از شهر کاسه رس می‌گذرد. سپس به سوی جنوب از نواحی مردابی پانتانال در شهر کرومبا عبور می‌کند. پس از آنکه بخش کوچکی از مرز بین بولیوی و برزیل را تشکیل داد مجدداً به درون برزیل روان می‌شود. رود در شهر پوئرتو بائیا نگرا در پاراگوئه، مرز بین برزیل و پاراگوئه را تشکیل می‌دهد. با پیچی ملایم و طویل در جهت حنوب شرق، کشور پاراگوئه را به دو قسمت غربی و شرقی تقسیم می‌کند. قسمت غربی به نام گران چاکو منطقه‌ای نیمه خشک و بدون سکنه و قسمت شرقی منطقه‌ای انبوه و پرجمعیت.
فلات ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک غیرجنگلی محسوب می‌شود که نیمی از سطح کشور را می‌پوشاند و دلایل آن خاک شور، بارندگی کم و گرمای زیاد است. وسعت این جنگل‌ها حدود سه میلیون هکتار برآورد شده‌است، چون خیلی وسیع (۳میلیون هکتار) و ناهمواراست تنوع اقلیمی آن زیاد است و رویش‌های مختلف استپی و استپی کوهستانی و بیابانی را پدیدآورده است. چون آب زیرقشری در خاک وجود دارد و گونه‌ها به گرما و خشکی و شوری مقاوم هستند، درخت و درختچه و بوته به‌وجود آمده‌است که از لحاظ جنگل‌شناسی واقعاً جنگل نیستند ولی چون از آب و خاک و حیات وحش محافظت می‌کنند جنگل نامیده شده‌اند. خود این جنگل‌ها به دو دسته جنگل‌های بیابانی و جنگل‌های کوهستانی فلات مرکزی تقسیم می‌شود.
دشت برم بزرگ‌ترین جنگل بلوط ایران و خاورمیانه، ذخیره گاه زیست کره یونسکو و زیستگاه بیش‌ترین تعداد گوزن زرد ایرانی در بخش مرکزی شهرستان کازرون واقع شده‌است. جنگل‌های زاگرس با گستردگی در ۹ استان کشور با ۶ میلیون هکتار مساحت، ۴۰ درصد جنگل‌های ایران را تشکیل می‌دهند که حدود ۷۰ درصد تیپ گونه‌های جنگلی زاگرس را بلوط‌ها شامل می‌شوند. بارندگی این ناحیه از ۶۰۰ میلی‌متر در قسمت‌های شمالی تا ۳۰۰ میلی‌متر در جنوب غرب در نوسان است. اقلیم منطقه نیز مدیترانه ای نیمه خشک با زمستان‌های سرد است.
تنگ صیاد در موقعیت جغرافیائی ۵۰ درجه و ۵۹ دقیقه تا ۵۱ درجه و ۹ دقیقه طول شرقی و ۳۲ درجه و ۳ دقیقه تا ۳۲ درجه و ۱۷ دقیقه عرض شمالی واقع شده‌است. از نظر آب‌وهوایی به سه اقلیمِ خشک و سرد، نیمه خشک و سرد، و نیمه‌مرطوب و سرد تقسیم می‌شود.
سامانه طبقه‌بندی اقلیمی کوپن، آب‌وهوای این شهر را به عنوان نیمه خشک سرد (BSk) با زمستان‌های کوتاه و خنک و تابستان‌های طولانی و گرم طبقه‌بندی می‌کند.
منطقهٔ جنوب قصرشیرین آب و هوای بیابانی گرم و خفیف، مرکز آن آب و هوای خشک و نیمه معتدل و شمال و شرق آن آب و هوای نیمه خشک سرد دارد. قسمت‌های مرتفع نیز دارای آب و هوای نیمه مرطوب سرد هستند. میانگین سردترین ماه سال میان ۲٫۵ تا ۵ درجهٔ سانتی‌گراد و میزان بارندگی میان ۳۵۰ تا ۴۵۰ میلی‌متر در نوسان است.
به طبع آن دو نیمه چو کافور و مشک یکی نیمه‌ تر گشت و یک نیمه خشک
شهرستان لنجان با وسعت ۱۱۷۰ کیلومترمربع در فاصله ۳۵ کیلومتری جنوب غربی اصفهان قرار گرفته‌است. ارتفاع نسبی ان از سطح دریا 1700 متر است و دارای آب و هوایی متغیر که همواره تحت تأثیر ناحیه نیمه خشک مرکزی و نیمه مرطوب چهارمحال و بختیاری قرار می‌گیرد. ارتفاعات آن شامل کوه‌های پنجئ از رشته کوه‌های مرکزی که در شمال شهرستان واقع شده‌اند و کوه‌های بیدکان در غرب آن می‌باشند. لازم است ذکر شود که خط مرزی این شهرستان با استان چهارمحال و بختیاری از میان گردنه «رخ» عبور می‌کند.