روغن زیتون بکر معمولی

حُمْص یا نخود-ارده یک خوراک مدیترانه‌ای-عربی است که در خاورمیانه محبوبیت دارد. حمص را بیشتر در سینی‌های مزه به عنوان پیش‌غذا سرو می‌شود. این خوراک از نخود پخته، روغن زیتون، ارده، آبلیمو و سیر له‌شده درست می‌شود.

همچنین در سال ۲۰۱۱، هفت میلیون و ۸۰۰ هزار اصله درخت بارور زیتون در فلسطین وجود داشته است. در سال ۲۰۱۴، ۱۰۸ هزار تن زیتون برداشت شد و ۲۴ هزار و ۷۰۰ تن روغن زیتون نیز تولید شد. در این سال تولید زیتون و روغن زیتون ۱۰ میلیون و ۹۰۰ هزار دلار سودآوری برای فلسطین داشت. در سال ۲۰۱۴ دستکم ۱۰۰ هزار خانواده فلسطینی درآمد اصلی خود را از تولید زیتون و روغن زیتون بدست آوردند

زیتون جایگزین مناسبی برای چربی‌های حیوانی و کره مصرفی مردم نواحی شمال شد و در بین ملل جنوب نیز همین‌طور. در بین یونانیان روغن زیتون به‌عنوان یک ماده غذایی مهم و نیز برای کاربردهای خارجی اهمیت زیادی داشت. رومیان بیشتر از آن در آشپزی و غذا استفاده می‌کردند و به‌عنوان ماده‌ای ضروری برای آرایش پرارزش بود و در روزهای پرشکوه امپراتوری بعدی این به صورت یک اصل درآمد که زندگی طولانی و خوش به دو مایع بستگی دارد: با شراب و بدون روغن.

زیتون اصلی‌ترین محصول کشاورزی در فلسطین است و بیشتر میزان تولیدات زیتون صرف تولید روغن زیتون می‌شود. براساس آمارها، ۵۷ درصد از اراضی کشاورزی در فلسطین زیر کشت زیتون قرار دارد.

مایونز دارای ۸۰ درصد روغن گیاهی است. برای تهیهٔ این سس، معمولاً از روغن سویا و به‌طور محدودتر، از روغن زیتون و روغن آفتابگردان استفاده می‌شود.

گفته می‌شود این سس، نخستین بار توسط آشپزهای فرانسوی تهیه شده‌است. برخی می‌گویند، این سس شبیه ترکیبی است که در روم باستان از مخلوط روغن زیتون و تخم‌مرغ تهیه می‌شد و این روزها به این شکل عرضه می‌شود. نخستین دستور تهیهٔ یافت‌شده برای تهیهٔ مایونز، در سال ۱۸۰۶ نوشته شده‌است.