روشنایی دادن

به دلیل آسیب تشعشع، وضوح (برای تنظیم روشنایی مداوم) برای نمونه‌های بیولوژیکی هید‌راته‌ی منجمد حدود‌ا به ۱۰ نانو‌متر محدود شده است، ا‌ما وضوح‌های ۱ تا ۲ نانومتر با‌ید برای مواد معدنی که کمتر حسا‌س به آسیب هستند، امکان پذیر باشد(با استفاده از منابع سنکروترون مدرن). پیشنهاد شده است که می‌توان با استفاده از پالس‌های بسیار کوتاه اشعه ایکس که مقیاس زمانی مکانیسم تخریب طو‌لانی‌تر از مدت زمان پالس است، از آسیب تشعشع جلوگیری کرد. این ممکن است انرژی بالاتر و در نتیجه وضوح بالاتر CXDI مواد آلی مانند پروتئین‌ها را ممکن کند. با این حا‌ل، بدون از دست دادن اطلاعات، "تعداد خطی پیکسل‌های آشکارساز، پخش انرژی مورد نیاز در پرتو را ثابت می کند" که کنترل آن در انرژی‌های بالاتر، به طور فزاینده‌ای دشوار می شود.

ابتدا مصریها، همچون دیگر مردمان آن دوران در سرتاسر دنیا، نوعی صور نا پخته و بدوی را برای نوشتن به کار می‌بردند. حروف هیروگلیف صرفاً عبارت از تصاویری بود که هر یک نشان دهنده شیئی طبیعی بود: خورشید با یک صفحه گرد نشان داده می‌شد، ماه با یک هلال، آب با خطوط موج دار، انسان با کشیدن شکل انسان و…. ولی این تصاویر نمی‌توانستند مفاهیم انتزاعی و به‌طور کلی هر چه را که به چشم دیده نمی‌شد یا قابل به تصویر کشیدن نبود ـ مانند اندیشه، روشنایی، روز و … ـ بیان کنند. از این‌رو در آن زمان خط هیروگلیف کم‌کم به سویی پیش رفت که بتواند نشانه عقاید شود تا تصویر حقیقی اجسام؛ مثلاً دایره به جای این که فقط علامت خورشید باشد روز را هم نشان می‌داد و علامت دیگر «گردش» را هم می‌رساند. دانشمندان به این دست از نشانه‌ها، یعنی تجسم و نمایش عقاید و افکار (و نیز اجسام) با تصویر، «اندیشه‌نگاشت» می‌گویند. قدم بعدی در راه توسعه این خط ـ که همراه با پیدایش پاپیروس بود ـ این بود که به جای آن‌که از تصاویر برای نشان دادن اجسام استفاده کنند، آن‌ها را برای نشان دادن صداها بکار بردند؛ بدین ترتیب مصری‌ها توانستند هر واژه‌ای را که می‌دانستند بنویسند، خواه آن واژه معنی چیزی را می‌داد که کشیدنی بود خواه نبود. مصری‌ها فقط حروف بی‌صدا را بکار می‌بردند، درضمن همه حروفی را که در قدیم بکار می‌بردند نیز با حروف بعدی‌ای که پیدا می‌شد و بکار می‌آمد می‌آمیختند تا آن‌جا که این‌گونه ترکیب‌ها به قدری پیچیده شد که مردم معمولی از آن سر درنمی‌آوردند. به این نوع هیروگلیف پدید آمده، خط کاهنی (به انگلیسی: hieratic) گفته می‌شود. پس از آن هم با بهم‌ریختگی خط کاهنی، نوعی خط تندنویسی ایجاد گردید به نام خط عامیانه.

کنترل روشنایی مدت‌دار به‌طور معمول برای نشان دادن کنترل روشنایی مستقل در یک فضا استفاده می‌شود. این ویژگی ممکن است دارای حسگرهای حضور، زمان‌سنج، و سلول‌های نوری برای کنترل گروه‌های ثابت روشنایی به‌طور مستقل می‌باشد. تنظیم دستی در هر محل دستگاه رخ می‌دهد. بهره‌وری و فروش برای کنترل روشنایی مسکونی توسط کنسرسیوم مشخصی برای بهره‌وری انرژی انجام می‌شود.

پنجره‌های سقفی به‌طور گسترده در طراحی روشن‌سازی برای ساختمان‌های مسکونی، عمومی و تجاری بکار برده می‌شوند. روشنایی افزایش یافته می‌تواند منجر به مصرف کمتر نور پردازی الکتریکی ولعاب کاری پنجره به اندازه کوچکتر باعث (روشنایی غیر مستقیم) صرفه جویی در انرژی، پایین آوردن هزینه‌ها و کاهش دادن تأثیرات محیطی

ارزش بصری یا رنگ مایه، میزان شدت تاریکی و روشنایی است.توانایی دیدن به علت وجود نسبی نور است.جنس و بافت اشیا در میزان نور دخالت دارند.در طبیعت بین نور و تاریکی مطلق درجات مختلفی وجود دارد، این درجات را رنگ مایه یا تونالیته می‌نامند.نور یکی از بهترین و مؤثرترین روش‌ها برای نشان دادن بعد سوم است.سایه روشن بدون توجه به رنگ، تصاویر سیاه و سفید یا طراحی‌های سایه روشن دار از طبیعت رامطابق واقعیت می‌بینیم.نور مظهر دفع ظلمت است.

نور خورشید و گرمای خورشیدی، بادهای غالب و سرمای زمین در زیر یک ساختمان می‌تواند روشنایی روز و حرارت‌های ثابت درونی را با حداقل ابزارهای مکانیکی تأمین کنند. ساختمان‌های انرژی صفر معمولاً برای استفاده از گرمای انرژی غیرفعال خورشیدی بهینه‌سازی و با حجم گرمایی برای تثبیت گوناگونی درجه حرارت روزانه ترکیب می‌شوند و در اکثر شرایط آب و هوایی به خوبی عایق بندی می‌شوند. تمام تکنولوژی‌های مورد نیاز برای ایجاد ساختمان‌های انرژی صفر امروزه بدون سفارش دادن در دسترس می‌باشند.

مولیبدن از طریق لایه میانی اکسید مولیبدن (IV) به شیشه پیوند می‌خورد. با توجه به ضریب انبساط حرارتی پایین آن، مانند شیشه، مولیبدن، تنگستن، اغلب برای پیوندهای شیشه و فلز به ویژه در را‌بطه با شیشه آلومینیوم سیلیکات استفا‌ده می‌شود. رسانایی الکتریکی با‌لای آن باعث بر‌تری آن نسبت به آلیاژهای نیکل، کبالت و آهن می‌شود. در صنعت روشنایی به عنوان منبع تغذیه برای لامپ‌ها و سایر دستگاه‌ها مورد توجه قرار گرفته است. مولیبدن خیلی سریع‌تر از تنگستن اکسید می‌شود و به سرعت یک لایه اکسید ضخیم ایجاد می‌کند که به خوبی نمی‌چسبد، بنابراین اکسیداسیون آن باید فقط به رنگ زرد یا حداکثر آبی-سبز محدود شود. اکسید فرار است و به صورت دود سفید در دمای بالای 700 درجه سانتیگراد تبخیر می‌شود. اکسید اضافی را می توان با حرارت دادن در گاز بی اثر(آرگون) در دمای 1000 درجه سانتی گراد حذف کرد. از نوارهای مولیبدن به جای سیم در جاهایی که جریان‌های بالاتر و سطح مقطع بالاتر هادی‌ها مورد نیاز است استفاده می‌شود.