[ویکی فقه] یکی از روش های تحقیق در روان شناسی، روش روان کاوی (Psychoanalysis) است؛ در این روش ماهیت پدیده های ناآگاه با روش تداعی آزاد (عنوان روش اصلی فروید) کشف می شود. در اکثر دانش ها، حقیقت با به کارگیری روش های علمی (Scientific methods) به دست می آید. البته روش های پژوهشی آنها یکسان نیستند بلکه هر دسته از آنها به روش خاص خود تحقیق می شوند.روان شناسی نیز که یکی از پردامنه ترین و کوشاترین علوم انسانی است، دارای روش علمی خاص خود است و همین روش علمی است که به کار می آید تا مطالعه علم رفتار را از دشواری برهاند. آنچه علم را تعریف می کند موضوع تحقیق آن نیست بلکه روش تحقیق آن است.علمی بودن یا نبودن رویکرد مهم است. در انتخاب شیوه پژوهش، روش هایی وجود دارد که در کسب، طبقه بندی، کاربرد و ارزش اطلاعات از لحاظ توانایی تشخیص متفاوتند. در روش روان کاوی (Psychoanalysis) روی این نکته تکیه می شود که پدیده های آگاه تنها بخش کوچکی از مجموعه روان را تشکیل می دهند. بنابراین هدف روان شناس این خواهد بود که ماهیت پدیده های ناآگاه را با روش تداعی آزاد (عنوان روش اصلی فروید) کشف کند.زیرا معتقد است که این پدیده ها پویایی خاصی دارند و اثر آنها بر رفتار انسان بیشتر و شدیدتر از پدیده های آگاه است و به این طریق حقیقت را کشف می کند. علاوه بر این ها، روش های دیگری مانند طولی و عرضی، تاریخچه زندگی فرد و درون نگری نیز وجود دارد که کم وبیش در موارد خاصی به کار می رود. گنجی، حمزه، روان شناسی عمومی، تهران، ساوالان، ۱۳۸۶، ص۵۶. ۱. ↑ عظیمی، سیروس، اصول روان شناسی عمومی، تهران، دهخدا، چاپ دهم، ص۴۰.۲. ↑ گنجی، حمزه، روان شناسی عمومی، تهران، ساوالان، ۱۳۸۶، ص۵۶. منبع سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «روش های تحقیق در روان شناسی »، تاریخ بازیابی ۹۷/۱۲/۱۵. ...
جملاتی از کاربرد کلمه روش روان کاوی
رواندرمانی دارای نظریهها و رویکردهای گوناگونی است و روشهای آن بسیار گسترده و متنوع است. تاکنون بیش از ۵۰۰ روش رواندرمانی توسط نظریهپردازان مختلف ارایه شدهاست. از قدیمیترین روشها مانند هیپنوتیزم درمانی تا تکنیکهای جدیدتر مانند درمان اکت. در حال حاضر پرکاربردترین روشهای رواندرمانی عبارت اند از: درمانهای شناختی، یکپارچهنگر، کلنگر، روانپویشی و رفتاردرمانی [نیازمند منبع]
نصرت پزشکیان (۱۸ ژوئن ۱۹۳۳ – ۲۷ آوریل ۲۰۱۰) روانپزشک ایرانی-آلمانی بود. پزشکیان، پایهگذار آکادمی رواندرمانی ویسبادن و روش رواندرمانی مثبت است.
سر از خواب برکرد اندر زمان طلب کرد فرهنگ روش روان
ریکور توضیح میدهد که موضوع او زیگموند فروید است؛ بنیانگذار روانکاوی، نه خود روانکاوی؛ بنابراین او از بحث دربارهٔ ادبیات روانکاوانه پس از فروید و شخصیتهای دگراندیشی مانند روانپزشک کارل یونگ اجتناب میکند. او تأکید میکند که فروید و فلسفه یک اثر فلسفه است نه یک کار روانشناسی، و کار خود را با فیلسوفانی مانند رولان دالبیز در روش روانکاوی و دکترین فروید (۱۹۳۶) و هربرت مارکوزه در اروس و تمدن (۱۹۵۵)، و همچنین به جامعهشناس فیلیپ ریف در فروید: ذهن اخلاقگرا (۱۹۵۹) و روانکاو جان فلوگل در انسان، اخلاق و جامعه (۱۹۴۵)مقایسه میکند. او مانند مارکوزه، ریف و فلوگل، روانکاوی را «تفسیر فرهنگ» میداند، اما برخلاف آنها، دغدغه اصلی او «ساختار گفتمان فرویدی» است.
در روشهای بالا از روانکنندههای مختلف مانند روغن استفاده میشود. دیگر روش روانکاری فروبردن مفتول در محلول مس(II) سولفات است، بهطوریکه یک غشا مس روی مفتول مینشیند که یک نوع روانکننده را شکل میدهد. گاهی اوقات در این روش، بعد از کشش نهایی مفتول، پوشش مسی را از بین نمیبرند؛ زیرا میتوان از آن برای پیشگیری از زنگزدگی و جوشکاری آسانتر استفاده کرد. بهترین مثال از مفتول با پوشش مس، مفتول میگ (MIG) است که در جوشکاری از آن استفاده میشود.
از آن پس درود آوری بی کران به روش روان، پاک پیغمبران
خودشیرینی (به انگلیسی: Ingratiation) یک روش روانشناختی است که در آن فرد تلاش میکند تا دیگران را تحت تأثیر خود قرار دهد تا به هدف خود برسد. این اصطلاح توسط ادوارد جونز، روانشناس اجتماعی تهیه شده است.