[ویکی فقه] تاریخ تحولات دولت حمدانیان گویای آن است که آنان مناسبات سیاسی خود را بر بنیانی منفعت طلبانه و بی ثبات استوار ساخته بودند. نخستین تحرک سیاسی آنان به هم پیمانی حمدان بن حمدون با هارون شاری در ۲۶۳ بازمی گشت که دوامی نسبتاً طولانی داشت و حمدان نه تنها به لحاظ نظامی، بلکه به لحاظ تبلیغی نیز امکانات خود را در اختیار خوارج نهاد، اما از آن جا که این هم پیمانی بن ابه مصالح سیاسی طرفین شکل گرفته بود و از گرایش استقلال طلبانه بنی تغلب ناشی می شد، در موقعیتی خطیر از هم گسست. بدین ترتیب، مناسبات حسنه آنان پس از حدود دو دهه به روابطی خصمانه تبدیل شد و حسین بن حمدان به نفع عباسیان، به قلع و قمع آن ها پرداخت. چنین مناسبات بی ثباتی با قرامطه نیز وجود داشت چنان که، حسین بن حمدان یک چند عملیات نظامی متعددی علیه قرمطیان به انجام رساند اما با شدت گرفتن دشمنی حمدانیان و فاطمیان، قرمطیان از حمایت سیاسی و حتی تسلیحاتی حمدانیان علیه فاطمیان بهره مند شدند. روابط سیاسی حمدانیان با عباسیان این بی ثباتی در مناسبات حمدانیان با عباسیان بیش از پیش جلوه گر بود. تحولات سیاسی مرکز خلافت و مناسبات حمدانیان با سرداران نظامی مسلط بر دربار عباسیان، چگونگی این روابط را تعیین می کرد. حمدانیان به رغم موقعیت مستحکم حسین بن حمدان در دربار خلیفه عباسی و نیز امیرالامرایی ناصرالدوله در بسیاری موارد عملکردی استقلال طلبانه و طغیانگرانه داشتند. با این حال، اهمیت حمدانیان در حفظ سرحدات اسلامیِ مجاور روم شرقی (ثغور) و نیز حفظ امنیت داخلی قلمرو عباسیان از دست اندازی قبایل کرد و عرب نواحی جزیره، عباسیان را به مدارا وا می داشت. روابط سیاسی حمدانیان با فاطمیان فاطمیان، به رغم تمایل حمدانیان به هم پیمانی با آنها، چندان روی خوشی نشان نمی دادند و به آنان بی اعتماد بودند. درواقع، فاطمیان غالبآ در جبهه مقابل حمدانیان قرار داشتند. به رغم آن که گاه حمدانیان بن ابه مقتضیات سیاسی به فاطمیان التجا می جستند، این رویکرد تا پایان حکومت حمدانیان تداوم داشت. با این حال، گروهی از آخرین بازماندگان خاندان حمدانی، پس از سقوط حکومت حمدانیان در شام، در مصر اقامت گزیدند و بعد ها در نیمه دوم قرن پنجم، یکی از اخلاف آنان چنان قدرتی یافت که برای چندین سال بر امور حکومت مصر در دوره مستنصر فاطمی، سیطره یافت و مهم ترین کارگزار مصر شد. حمدانیان مهم ترین مانع توسعه طلبی رومیان ...
جملاتی از کاربرد کلمه روابط خارجی حمدانیان
روابط ترکیه و جیبوتی روابط خارجی بین جیبوتی و ترکیه است. سفارت ترکیه در کامپالا در ۲۰۱۳ گشایش یافت. سفارت جیبوتی در آنکارا در ۲۰۱۲ افتتاح گردید.
اگرچه جو بایدن در کمپین ۲۰۰۸ خود موفقیتی به دست نیاورد، اما جایگاه سیاسی او در اثر آن بالا رفت. به خصوص که باعث تغییر روابطش با اوباما شد. هر دوی آنها در کمیته روابط خارجی سنا عضویت داشتند اما به هم نزدیک نبودند. ترقی سریع سیاسی اوباما باعث رنجش خاطر بایدن بود و بایدن نیز به چشم اوباما فردی «پر حرف» که «رئیس‌وار» رفتار می‌کرد، بود. آن دو در طول سال ۲۰۰۷ یکدیگر را بیشتر شناختند. اوباما از شیوه کمپین بایدن و شهرت او بین قشر کارگر استقبال کرد و بایدن هم گفت قانع شده است که اوباما «خود خودشه.»
روپرت امرسون پس از خدمت در نیروی دریایی ایالات متحده از سال ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۸، در سال ۱۹۲۲ لیسانس خود را از دانشگاه هاروارد دریافت کرد، سپس دکترای خود را از مدرسه اقتصاد لندن در سال ۱۹۲۷ دریافت کرد. وی عضوی از انجمن علوم سیاسی آمریکا، انجمن مطالعات آسیایی (رئیس، ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۳)، انجمن مطالعات آفریقا [۱] (رئیس، ۱۹۶۶–۱۹۶۵)، آکادمی علوم و هنرهای آمریکا و عضو شورای روابط خارجی بود.
رئیس دفتر سیاسی حماس، بر این سازمان و اجزای مختلف آن نظارت دارد، در حالی که عملیات‌های نظامی به‌طور جداگانه توسط فرماندهان نظامی مدیریت می‌شود. این رئیس، به عنوان چهره‌ای از جانب حماس در جریان انتخابات فلسطین عمل می‌کند و رهبر مرکزی مقاومت در برابر اشغالگری اسرائیل است. علاوه بر این، او نقش مهمی در روابط خارجی، رهبری مذاکرات با مقامات اسرائیلی در مورد فرآیندهای صلح، تقویت آشتی با فتح و تقویت روابط با سایر کشورهای خاورمیانه را ایفا می‌کند.
برخی از مورخان حدس می‌زنند که دیدگاه‌های دموکراتیک و بیرونی بیرندرا منجر به موفقیت جنبش خلق شد. وی به جهت تقویت روابط خارجی نپال با دیگر کشورهای جنوب آسیا، اتحادیه همکاری‌های منطقه ای جنوب آسیا را معرفی کرد.
کاوانا درس‌هایی را در مدرسه حقوق هاروارد از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۵، در زمینه تفکیک قوا، در زمینه دیوان عالی بین ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ و در در حقوق روابط خارجی و امنیت ملی در مدرسه حقوق ییل در سال ۲۰۱۱ و در زمینه تفسیر قانون اساسی در مرکز حقوقی دانشگاه جرج‌تاون در سال ۲۰۰۷ تدریس کرده‌است. کاوانا همچنین از سال ۲۰۰۹ به عوان مدرس حقوق سمیوئل ویلیستن در مدرسه حقوق هاروارد معرفی شده‌است.
دفتر اطلاعات و تحقیقات وزارت امورخارجه آمریکا در گزارش سال ۱۳۴۴ می‌گوید: «او فقط پادشاه نیست؛ در عمل، نخست‌وزیر و فرمانده کل نیروهای مسلح هم هست. تمام تصمیمات مهم دولت را یا خود اتخاذ می‌کند یا باید پیش از اجرا، به‌تصویب او برسد. هیچ انتصاب مهمی در کادر اداری ایران بی‌توافق او انجام نمی‌گیرد. ساواک را مستقیم در دست دارد. روابط خارجی را خود اداره می‌کند. انتصابات کادر دیپلماتیک با اوست. ترفیعات ارتش، از درجه سروانی به بالا، تنها با فرمان مستقیم اوست. طرح‌های اقتصادی از تقاضای اعتبار خارجی تا محل تأسیس کارخانه با تصمیم اوست. اداره دانشگاه‌ها در دست اوست. او تصمیم می‌گیرد چه کسانی به جرم فساد محاکمه خواهند شد. نمایندگان مجلس را برمی‌گزیند. تعیین میزان آزادی مخالفان در مجلس به‌عهدهٔ اوست. تصمیم نهایی در مورد لوایحی که به‌تصویب مجلسین می‌رسد نیز با اوست… پس از سرلشکر زاهدی، شاه تنها کسانی را به صدارت برگمارده که مطیع منویات ملوکانه بوده‌اند و هیچ‌کدام در میان تودهٔ مردم پایگاه مستقلی نداشتند».
او تنها استاد دانشگاههای آمریکا بود که بدعوت کمیته روابط خارجی سنای ایالات متحده آمریکا و کمیته‌های کنگره ایالات متحده آمریکا درباره نظام جهانی اطلاعات و ارتباطات اظهار نظر نموده و شهادت داده است.
مریم رجوی در ژوئیه ۲۰۲۳ به ایتالیا رفت. وی در این سفر با ده‌ها نماینده پارلمان و سنای ایتالیا دیدار داشت. وی روز ۱۳ ژوئیه ۲۰۲۳ در جلسه غیرعلنی کمیته روابط خارجی ایتالیا سخنرانی کرد، اکثریت پارلمان ایتالیا از برنامه ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی برای ایران پس از حکومت خامنه‌ای اعلام حمایت کردند، طرح وی شامل یک ایران مدرن و غیرهسته‌ای با حکومتی مبتنی بر جدایی دین از دولت و تضمین حقوق بشر برای زنان، غیرمسلمانان و سایر اقلیت‌ها می‌باشد. با حمایت ایتالیا، این طرح از حمایت و امضاء بیش از ۳۶۰۰ قانونگذار از حدود ۴۰ کشور، ۱۲۰ رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر سابق در سراسر جهان و ۷۰ برنده جایزه نوبل برخوردار شده‌است.
مایکل مالروی، معاون دفاعی آمریکا در حوزه خاورمیانه در شورای روابط خارجی گفت: ایالات متحده نمی‌تواند استراتژی خود را در سوریه بدون شرکایی مانند نیروهای عمدتاً کرد دموکراتیک سوریه، که بیشترین فشار را در از بین بردن خلافت دولت اسلامی (داعش) متحمل شده‌است، پیش ببرد. وی گفت که ایالات متحده نباید قبل از ثبات منطقه آنجا را ترک کند. مالروی گفت: و اگر این کار را نکنیم، مطمئناً دوباره به آنجا برخواهیم گشت. ما به مردم ساکن آنجا که مسئولیت سنگین و ناگواری را متحمل شده‌اند مدیون هستیم، ما به مردان و زنانی که پشت سر ما در وزارت امور خارجه و وزارت دفاع می‌آیند مدیون هستیم و ما آن را انجام نشده نمی‌گذاریم.