[ویکی فقه] رسائل و مسائل (للنراقی). کتاب رسائل و مسائل نوشته احمد بن محمد مهدی بن ابوذر نراقی کاشانی، معروف به فاضل نراقی (م ۱۲۴۵ ق) به دو زبان عربی و فارسی این کتاب در بردارنده ی مجموعه ای از سؤالها و جوابهای آنها در ابواب مختلف فقهی و اصول عقاید می باشد. این کتاب در بردارنده ی مجموعه ای از سؤالها و جوابهای آنها در ابواب مختلف فقهی و اصول عقاید می باشد. از آنجایی که فتاوای مؤلف و جوابهای مسائل اعتقادی به صورت پراکنده بوده است محمد بن محمد یوسف میثمی جوشقانی با تایید وی به گردآوری، و مرتب نمودن آنان در دو قسمت کلی فقه و اصول عقاید در دو مجلد همت گماشته است. جلد اول شامل فتاوای مؤلف بر اساس ابواب فقهی است و جلد دوم نیز شامل اصول عقاید، احادیث و آیات مشکل می باشد که بعدها کتابهای مستقلی مثل رساله های رضاع ، منجزات مریض و عدم حجیت مظنه به مطالب جلد دوم ضمیمه شده اند. مطالب کتاب چون در زمانهای متفاوت و برای افراد مختلف نوشته شده است، از نظر اختصار و تفصیل یا فارسی و عربی بودن یکسان نیستند. بیشتر جوابهای سؤالات فقهی به صورت فقه فتوایی است ولی در مواردی نیز به صورت فقه استدلالی نوشته شده و در مسائلی مانند بحث غروب شرعی به مباحث علم نجوم نیز اشاره شده است. این کتاب پس از سایر کتابهای مؤلف گردآوری شده و لذا تفصیل بعضی از مباحث به کتابهای فقهی دیگر وی نظیر وسیلة النجاة ، مستند الشیعة و تذکرة الاحباب ارجاع داده شده است و بنا بر این تاریخ تالیف آن مربوط به سالهای آخر عمر وی می باشد. البته بعضی از کتابهای ملحق به آن مثل رساله ی عدم حجیت مظنه در سال ۱۲۳۰، رساله ی وجوب حج بر مدیون در سال ۱۲۲۳ (۱۲۲۷ خ)، رساله ی حکم ادراک اضطراری مشعر در سال ۱۲۱۱، رساله ی رضاع در سال ۱۲۳۶ و رساله ی منجزات مریض در سال ۱۲۱۰ ق. پایان یافته اند.کتاب موجود در سه مجلد چاپ شده است که جلد اول تمام عبادات و قسمتی از معاملات و ایقاعات را در بر دارد. جلد دوم شامل قسمت دیگری از معاملات و ایقاعات و قضاء و شهادات و حدود و دیات می شود و جلد سوم شامل مباحث متنوع اعتقادی مربوط به اصول نبوت ، امامت و مسائل اخلاقی غیبت و بعضی از مسائل مربوط به تقلید ، خلقت عالم و مبحث اصولی حجیت مظنه و مباحث فقهی حج، رضاع، و منجزات مریض است. عناوین مرتبط ۱. ↑ رسائل و مسائل، محمد مهدی نراقی، ج۲، ص۱۲.۲. ↑ رسائل و مسائل، محمد مهدی نراقی، ج۱، ص۱۱. منبع ...
جملاتی از کاربرد کلمه رسائل و مسائل
رفـيـق رفـت بـه اطـاق خـودش ، مـن هـم به حجره خودم دراز كشيدم چشمم به طاقچه كتابها افـتـاد كـه ده - دوازده تـومـان كـتـاب دارم ، الآن كـه اكـل مـيـتـه بـر مـا حـلال شـده فـروش ايـن كـتـابـهـا كـه حـلال تـر اسـت ، چـطـور ما غفلت از فروش اين كتابها نموده بوديم و سه روز است كه ازگـرسنگى مى خواهد جانمان به در رود و يقين خدا مى خواسته ما را امتحان كند و مخصوصامـا را بـه غـفـلت انـداخـتـه ولا اگـر كتابها به يادمان بود يك روز هم صبر نمى كرديم .فـورا بـرخـاسـتـم دسـت بـه هـر كـتـابـى زدم ، يـكـى را مـبـاحـثـه بـيـن اثنين مى كرديم ،مـثـل مـطـول و مـغـنـى و شـرح مـطـالع و شـرح تـجـريـد و مـنـظـومـه ورسـائل و مـكـاسـب و قـوانـيـن ، از كـتـب درس و مـبـاحثه و مطالعه بود و بعضى ديگر را ازقـبـيـل حاشيه آخوند بر مكاسب و بر رسائل و حاشيه شيخ محمد تقى بر معالم نيز از كتب مطالعه مان بود.
كلينى در اين مجموعه بزرگ حديثى ، قسمت زيادى از رسائل و تاليفات دانشمندان مكتب اهل بيت را كه احاديث آمده در آنها، در آن روزگار شايع و زبانزد بود و صدها تن از اصحاب اهل بيت (ع ) آنها را روايت مى كردند، جمع آورى نموده است .
به موازات تحصیل، به تدریس رسائل و شرح لمعه و نیز تألیف روی آورد.
همزمان با تحصیل فقه و اصول، فلسفه، کلام و تفسیر را از حسن‌زاده آملی و جوادی آملی آموخت. وی از همان آغاز به تدریس علاقه داشت. در بدو ورود به قم (سال ۶۱) معالم‌الاصول را تدریس کرد، و پیش از آن در تهران، ادبیات و منطق می‌گفت. از سال ۶۱ تا کنون (سال ۸۱) علاوه بر کتابهای رسمی حوزه (مانند اصول فقه، معالم الاصول، شرح لمعه، حاشیه، رسائل و کفایةالاصول) حلقات اصول شهید صدر، بدایةالحکمه، نهایةالحکمه، کشف‌المراد، اشارات و تنبیهات و بسیاری کتابهای دیگر را در حوزه یا دانشگاه تدریس کرد. وی همزمان با حضور فعال در حوزه علمیه قم ـ که تا کنون ادامه دارد ـ در دانشگاه نیز به تحصیل و تدریس اشتغال داشت. در سال ۷۰ از میان تقریباً ۵۰۰ تن از فضلای شرکت کننده در آزمون ورودی کارشناسی ارشد الهیات و معارف، رتبه نخست را به دست آورد، و در سال ۷۹ از رساله دکترای خود در دانشگاه تربیت مدرس دفاع کرد، و در رشته فلسفه و کلام فارغ التحصیل شد. از وی چندین مقاله در مجله‌های علمی معتبر (مانند خردنامه صدرا، قبسات، نامه مفید، ذهن و معرفت) منتشر شده است.
علی‌اکبر خان در تبریز تحصیلات مقدماتی از قبیل زبان و ادبیات فارسی و زبان عربی را آموخت. سپس فرانسه یاد گرفت و به منشی‌گری مظفرالدین‌میرزا ولیعهد رسید. هنگامی نیز که محمدعلی میرزا ولیعهد شد، وزیر رسائل وی بود. دبیرالسلطان در سفرهای خارجی مظفرالدین‌شاه به اروپا همراه وی بود. امین‌الدوله صدراعظم با او مخالفت زیادی داشت و در نهایت در اواخر سال ۱۲۸۲ خورشیدی باعث برکناری‌اش شد.
بارودی برگزیده‌ای از نثر تألیف کرده که آن را «قید الاوابد» نامیده‌است این کتاب شامل امهات رسائل و خطب و توقیعات بوده ولی تاکنون بچاپ نرسیده‌است.
آقا حسين تحصيلات ابتدايى خود را در يكى از مكتب خانه هاى قم شروع كرد و پس از آندرسهاى مقدماتى اين رشته ، از قبيل صرف و نحو و منطق را در محضر استادان اين فنفراگرفت و تا اوان بلوغ در قم به تحصيل مبادرت ورزيد و سپس در پىتكميل تحصيلات راهى تهران شد. درسهاى دوره سطح را - كه در بردارنده كتابهايىچون معالم ، قوانين ، شرح لمعه ، و رسائل و مكاسب است - نزد اساتيد آن حوزه خواند وسپس در 22 سالگى عزم سفر كرده ، به منظور انجام مراسم حج ، راهى مكه و مدينه شد.
17 - شيخ مهدى نورى فرزند ميرزا هادى نورى ، برادر زاده محدث نورى . ايشان پيشعمويش رسائل و مكاسب و ديگر كتابهاى درسى آموخته بود و در شمار شاگردان ميرزاىبزرگ شيرازى بود.
سید حسن مرتضوی توانست یکی از شلوغ‌ترین و پر رونق‌ترین دروس سطح عالی را در مدرسه دارالحکمه نجف تشکیل دهد و با تدریس رسائل و مکاسب و کفایه، مجتهدان و فضلا و اساتید بزرگی در آن دوران حوزه نجف همچون سید احمد مددی ، سید محمد رضا سیستانی ، سید عارف حسینی (رهبر شیعیان پاکستان)، سید منذر حکیم ، علی مروجی قزوینی ، محمد باقر موحدی نجفی، محسن اراکی، سید علیرضا حیدری یزدی، مصطفی باقری بنابی، سید رضا برقعی، شیخ محمد حسن قرهی، سید محمد جواد رکنی، سید محمد علی مروج، سید احمد احسانی، حسین نجاتی، سید جواد شهرستانی، هاشمی گلپایگانی و.. را پرورش دهد.
در سال۱۳۲۰ در ۱۸ سالگی، زادگاه خویش را به قصد اقامت در تهران ترک نمود، و در مدرسه مروی نزد استادان تحصیل متن رسائل و مکاسب را پی گرفت. پس از سه سال، در سال ۱۳۲۲ ه.ش به شهر قم مهاجرت نمود و ضمن تحصیل در مدرسه دارالشفای قم ملبس به لباس روحانیت گردید و دروس خارج را در آنجا آغاز کرد.