راد دست

طبع پهن تو بحر گوهر موج دست راد تو ابر لؤلؤ بار

همانا دست گوهر بار او جانست ورادی تن بلی رادی باو زنده ست و تن زنده بجان باشد

گشتست هر کسی زعطاهای تو عزیز خواری ز دست راد تو جز کان زر ندید

تویی که رادی و انصاف تو بکند و ببست به مال چشم نیاز و به عدل دست ستم

تیره با رأی پاک او خورشید خشگ با دست راد او دریاب