ذو و الحجی

معنی کلمه ذو و الحجی در لغت نامه دهخدا

ذووالحجی. [ ذَ وُل ْ ح ِ جا ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) خردمندان. خداوندان خرد. صاحبان عقل. بخردان :
زار الحجیج منی و زار ذووالحجی
جسد الحسین و شعبه فاستشرقوا.
ابوسعید محمد الرستمی ( از ترجمه محاسن اصفهان ص 116 ).

معنی کلمه ذو و الحجی در فرهنگ فارسی

خردمندان خداوندان خرد .

جملاتی از کاربرد کلمه ذو و الحجی

(( يا اهل الكوفة ، منيت منكم بثلاث و اثنتين ، صم ذو و اسماع ، و بكم ذو و كلام ، و عمىذو و ابصار، لااحرار صدق عند اللقاء و لا اخوان ثقة عند البلاء، تربت ايدكم يا اشباهالابل غاب عنها رعاتها، كلما جمعت من جانب تفرقت من جانب آخر، و اللّه لكانى بكم فيمااخال ان لوحمس الوغى وحمى الضراب ، قد انفرجتم عن ابن ابى طالب انفراج المراءة عنقبلها...)) (662) ترجمه : اى اهل كوفه از كار شما به سه چيز كه داريد و دو چيزكه نداريد به غم و نگرانى مبتلا شده ام . گوش داريد امّا كر هستيد گويا هستيد امّا گنگهستيد، چشم داريد، امّا كوريد. امّا آن دو كه نداريد.
الحق ابلج ، و الباطل لجلج ، و لن يندم ، من ركب الحق ، و قد خاب من ركبالباطل ، الحق يعرفه ، ذو و الالباب
(فافسح فى آمالهم و واصل فى حسن الثناء عليهم و تعديد ما ابلى ذو و البلاءمنهم ، فان كثرة الذكر لحسن افعالهم تهز الشجاع و تحرضالناكل . ) (808)