ذو مرمر

سکوهای تماشاچیان و صحنه در دههٔ ۱۹۵۰ با استفاده از سنگ مرمر بازسازی شدند. از آن زمان تا کنون این بنا مکان اصلی فستیوال آتن بوده است، که هر سال از ماه مه آغاز شده تا اکتبر ادامه دارد، و عده گوناگونی از هنرمندان تحسین‌شدهٔ یونانی و نیز بین‌المللی در آن به اجرا می‌پردازند.

دلبری دارم که در عالم نظیرش کم تر است رخ قمر، بالا صنوبر، لب شکر، تن مرمر است

لبش ماننده مرجان برش ماننده مرمر رخش پیرایه کشمیر و قدش فتنه کشمر

معادن اصلی‌ای که از قرن ششم قبل از میلاد به بعد مورد استفاده قرار می‌گرفتند، هنوز در ضلع شمالی جزیره در دامنه قله مرکزی آن دیده می شوند. رقیب اصلی پریان در دوران باستان، سنگ مرمر پنتلیک بود، که همچنین سفید بی عیب و نقص است که البته با رنگ زرد کم رنگ و یکنواختی که دارد باعث می شود زیر نور خورشید با رنگ طلایی بدرخشد. پریان امروزه بیشتر در جزیره همسایه پاروس، ناکسوس و در کوه‌های نزدیک روستای کینیداروس استخراج می‌شود.

در زیر چهار سوق، حوض بزرگی از سنگ مرمر قرار داشته که آب آن از آبراهی که از زیر بازار ترکش دوزها می‌گذشته، فراهم می‌شده‌است. این آبراه به صورت طاق ضربی است و از آجر و ساروج ساخته شده‌است و هم اینک نیز وجود دارد؛ اما حوض مرمرین به علت بالا آمدن کف بازار، از میان رفته‌است.

گرچه می گویند باران نیست در ابر سفید می چکد آب حیات از مرمر او جاودان

جدارش چو گوهر سراسر سفید صدف‌وار از سنگ مرمر سفید

نقطهٔ عطف در حرفهٔ بلومنفلد با بازدید او در سال ۱۹۷۴ میلادی از پیتراسانتا در ایتالیا شکل گرفت که در نهایت باعث شد او سنگ مرمر را به یکی از رسانه‌های اصلی خود اضافه کند. او ابتدا برای انجام ریخته‌گری برنز به آنجا رفته بود، اما آلیسیا پنالبا، مجسمه‌ساز دیگری که در پیتراسانتا کار می‌کرد، او را تشویق کرد که مجسمه‌سازی در سنگ مرمر را امتحان کند و او را به استاد کار هنرمند سم گلاردینی معرفی کرد. بلومنفلد به استودیو سم گلاردینی پیوست و شروع به یادگیری سنگ‌تراشی کرد. در آن زمان او تنها زنی بود که در حیاط مرمر استودیو کار می‌کرد. در سال‌های بعد، او از خانه‌اش در گرنتچستر به پیتراسانتا رفت و آمد کرد تا کارش را با گلاردینی ادامه دهد. همچنین در دههٔ ۱۹۷۰ میلادی در پیتراسانتا بود که او برای اولین بار هنری مور را ملاقات کرد. او به شهر آمده بود تا بر دو مجسمه بزرگ که گلاردینی برایش می‌تراشید نظارت کند. او در سال ۱۹۸۵ میلادی نمایشگاه مشترکی با مور با عنوان: یک گفتگوی بریتانیایی: از پری گرین تا کمبریج در گالری آلکس روزنبرگِ نیویورک داشت. دوازده مجسمه در مقیاس-بزرگ او در سنگ مرمر و تراورتن نشان داده شد.

خیابان ویلا و طالقانی در دهه ۴۰ خورشیدی دارای اهمیت بودند، تا آنجا که هتل‌های مدرن در اطراف آن ساخته شد و این ساختمان‌ها هنوز هم در اطراف آن دیده می‌شوند. هتل‌های انقلاب، مرمر، هویزه و… به دلیل تردد و حضور دایمی تجار ایرانی و خارجی در این محدوده و حضور در ساختمان اتاق بازرگانی شکل گرفتند.

خاکت از مشک و سنگت از مرمر بادت از خلد و آبت از کوثر

به دلیل لوله‌کشی با کوزه‌های سفالی آب چشمه خنک بود. بعدها لوله‌های سفالی با لوله‌های برنزی جایگزین شدند. برای استفادهٔ مردم از آب چشمه، چشمه خان قیزی در محوطه مجموعه کاخ خورشیدبانو ناتوان در محله چول قلعه ساخته می‌شود. چشمه از سنگ مرمر سفید تشکیل شده‌است.

همان‌طور که به صورت متداول، اندومودی فیرنزه مورد خطاب می‌باشد، در سال ۱۲۹۶ میلادی براساس طراحی آرنولفو دی کامبیو به سبک معماری گوتیک شروع به ساخت کرد؛ و از لحاظ ساختمانی در سال ۱۴۳۶ با گنبدی به اتمام رسید که توسط فیلیپو برونلسکی مهندسی شده بود. خارج باسیلیکا با پنل‌های مرمرین پلیکروم در سایه روشن‌های متنوعی از سبز و صورتی مورد مواجهه بوده و بارنگ سفید دورکاری شده و دارای یک ظاهر گوتیک رودوال قرن نوزدهمی استادانه توسط امیلیو دی فابریس می‌باشد.

در حجره‌های این بازار مشاغل سنتی و بومی از قبیل فرش فروشی ، رویگری، مسگری، رنگرزی، آهنگری، پارچه فروشی و... مشاهده می گردد. حمام مرمر نیز در ابتدای همین بازار است.

هله دلدار بخوان باقی این بر منکر تا دو صد چشمه روان گردد از مرمر او

پرده کلی من بر هم در ان مرمر ازین کار کلّی وارهان

برآورده دیوارها از رخام رهش مرمر و جوی ها سیم خام

یا ز مرمر شدست اندیشه در دل همچو چشمه سوزن

مصالح عمدهٔ به کار رفته دربنا آجر و سنگ می‌باشد که تنها سنگ مرمر به کاررفته و از تبریز آورده شده بود.

همی گرفت به لؤلؤ عقیق در یاقوت همی نهفت به فندق بنفشه در مرمر

گوئیدی که از حامیان مهم «آکادمی فرانسه در رم» بود، این افتخار را دریافت کرد که یک تندیس مرمری از لوئی چهاردهم با عنوان «شهرت پادشاه» بسازد که به کاخ ورسای فرستاده شد و در محوطهٔ پارک این کاخ جای گرفت.