دی الکتریک ناقطبی

توضیح داده شده‌است. معلوم نیست که چگونه میرایی می‌تواند در یک پلاسما غیربرخوردی رخ دهد: انرژی موج کجا می‌رود؟ در نظریه سیالی، که در آن پلاسما به عنوان یک ماده دی الکتریک پراکنده مدل‌سازی شده‌است، انرژی امواج لانگمویر اینگونه است: انرژی میدان ضربدر فاکتور بریلوئین

پلیمرهای الکترواکتیو (EAPs) پلیمرهایی هستند که می‌توانند از طریق اعمال میدان‌های الکتریکی فعال شوند. در حال حاضر، برجسته‌ترین EAPها شامل پلیمرهای پیزوالکتریک، محرک‌های دی الکتریک (DEAs)، الاستومرهای پیوند الکترواستریکتیو، الاستومرهای کریستال مایع (LCE) و پلیمرهای فروالکتریک است. این EAPها می‌توانند خم شوند اما ظرفیت پایین آنها برای حرکت گشتاوری از محدودیت‌های آنها می‌باشد. علاوه بر این، هنوز یک استاندارد رسمی پذیرفته شده برای ساخت محصولات EAP تنظیم نشده‌است و به همین دلیل تجاری سازی نشده‌اند. با این حال، پیشرفت قابل توجهی در فناوری EAP از دهه ۱۹۹۰ حاصل شده‌است.

خازن C با مساحت A صفحات و با گذردهی ε از ماده دی الکتریک افزایش می‌یابد و با فاصله جداسازی صفحه d کاهش می‌یابد.

برای خازن‌های الکترولیتی مقاومت عایق‌بندی دی الکتریک «جریان نشتی» نامیده می‌شود. این جریان DC با مقاومت Rleak به موازات خازن در مدار معادل سری خازن‌های الکترولیتی نشان داده می‌شود. این مقاومت بین پایانه‌های یک خازن نیز محدود است. Rleak برای الکترولیتی‌ها نسبت به خازن‌های سرامیکی یا فیلمی کمتر است.