ده میربیگ

معنی کلمه ده میربیگ در لغت نامه دهخدا

ده میربیگ. [ دِه ْ ب َ ] ( اِخ ) دهی است از بخش شیب آب شهرستان زابل. واقع در 18هزارگزی بخش شمال سکوهه. سکنه آن 780 تن. آب آن از رودخانه هیرمند تأمین می شود. راه فرعی دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

جملاتی از کاربرد کلمه ده میربیگ

معروف است که ابو دُلف پنج پسر به نام‌های ایوت، مومه، کاکا، بیژن و میربَگ داشت که هر کدام طایفه‌ای را با نامشان تأسیس کردند. دلفان‌های لرستان این طوایف را شامل می‌شوند: اولاد قُباد، اتیوند (ایوتْوَند)، بالَه‌وند (بخشی این ایل مدت محدودی در دلفان بوده و اصالت دلفانی ندارد)، باواری، پادِروند، بشرآمد، بیژن‌وند، چَواری (چاواری)، خیرغلام، سَنجابی، فَلَک‌الدین، قَلائی، کاکاوند،ایرانشاه(ایروشَه)، کَرَمعلی، مال مومه، موسی‌وند، مومه‌وند، میربیگ و نورعلی. در پژوهشی محلی طایفه های باریک‌وند، تاج‌الدین‌وند و غیب‌غلام نیز از دلفان‌ها شمرده شده‌اند.
ایل دِلفان عنوان عام گروهی از مردم لک است. این طوایف در لرستان، ایلام، کرمانشاه و حتی مازندران، به‌ویژه کلاردشت و چالوس، پراکنده‌اند. زبان لکی رواج مسلک اهل حق در میان طوایف مشهور به دلفان نشان از ریشه مشترک آنان دارد. تمرکز بیشتر دلفانها در لرستان و وجود منطقه دلفان در آنجا تردیدی باقی نمی‌گذارد که موطن اصلی همه این طوایف لرستان بوده است. که شامل طوایف اولاد قُباد، ایتوَند (ایوتْوَند)، بالَه‌وند، باواری، پادِروند، بشرآمد، بیژن‌وند، چَواری (چاواری)، خیرغلام، سَنجابی، فَلَک‌الدین، قَلائی، کاکاوند، کَرَمعلی، مال مومه، موسی‌وند، مومه‌وند، میربیگ و نورعلی می‌باشد.نام این گروه برگرفته از ابودلف عجلی سردار عرب است.برخی بر اساس برخی از اسناد اصالت این گروه را عرب می‌دانند.معروف است که ابو دُلف پنج پسر به نام‌های ایوت، مومه، کاکا، بیژن و میربَگ داشت که هر کدام طایفه‌ای را با نامشان تأسیس کردند.