دعا گو ی

باد معلوم رای انور تو که دعا گوی دولت اسمعیل

گفتی چه بود کار تو هاتف همهٔ عمر هر روز دعا گوی توام من همه ساله

عارفی آن دعا شنید از دور با دعا گوی گفت کای مغرور

می‌کنم شکر که در طبع دعا گوی تو نیست هیچ از آن چیز که در طبع خسیس شعر است

از دعا گو به غیبت و حضور شاه را جز دعا چه فایده است

بر طالع قویش دعا گوی مشتری بر طالع بهیش ثنا گستر آفتاب

تا مریم وقت شد هوا جوی بهشت گشتند فرشتگان دعا گوی بهشت

همه مصریان شاد و خرم شدند دعا گوی بر شاه عالم شدند

ترا من جان عارف بنده باشم دعا گوی تو ام تا زنده باشم

سبزه از لاله صد رنگ برون آورده با دعا گوی چو من این همه دشنام نداشت