دروم تا

رقص مازندرانی از نمونه رقص‌های شمال ایران است که در استان مازندران توسط مردم طبری صورت می‌گیرد. رقص مازندرانی دارای انواع مختلفی است. دروم (تکدست)، چکه‌سما، رقص خرمن، رقص دُهُل، بینج سما، رقص لوچو و چو سما چند نمونه از مهم‌ترین رقص‌های مازندران هستند.

همچنین رقص دروم (تکدست) از رقص‌های بومی و پهلوانی این منطقه است که در بین مردم چالوس، نوشهر، نور، عباس‌آباد و آمل رواج دارد.

رقص مازندرانی از نمونه رقص‌های شمال ایران می‌باشد که در استان مازندران توسط مردم تبری صورت می‌گیرد. رقص‌های مازندرانی دارای انواع مختلفی می‌باشد. دروم (تکدست)، چکه‌سما، رقص خرمن، رقص دُهُل، بینج سما، رقص لوچو و چو سما چند نمونه از مهم‌ترین رقص‌های مازندران می‌باشند.

در رقص دروم احساسات مردانگی موج می‌زند که ریتم خاص آن را دارای نظم و حرکات آن کاملاً هدفمند انتخاب و کنترل شده‌است.

به گفته فریده یوسفی زیرآبی رقص دروم دروم در جامعه کشاورزی معمولاً در جشن خرمن برگزار می‌شود. جشن شکرگزاری از نعمت و برکتی است که خداوند به کشاورزان اعطا نموده‌است.

هانیبال بومیانی را که تلاش می‌کردند مانع عبور او شوند، فریب داد و سپس با دور زدن نیروهای رومی که از ساحل مدیترانه در حال پیشروی بودند، از مسیر داخلی دره رود رون حرکت کرد.مسیر دقیق عبور او از آلپ از آن زمان تاکنون موضوع بحث محققان بوده است (پولیبیوس، که نزدیک‌ترین روایت باستانی به زمان کارزار هانیبال است، گزارش می‌دهد که این مسیر حتی در آن زمان نیز مورد بحث بود).نظریه‌های مدرن تأثیرگذار یا از عبور از دره دروم و گذر از رشته‌کوه اصلی در جنوب بزرگراه مدرن از کل دو مونژنوور حمایت می‌کنند، یا از مسیر شمالی‌تر از دره‌های ایزر و آرک و عبور از رشته‌کوه اصلی در نزدیکی کل دو مون سنی یا گذرگاه لیتل سن برنارد.

او در مونتلیمار، دروم زاده شد. اسم کامل او لوئی کلود دو سُلس دو فرِسینِه بود (بسیاری او را لوئی دو فرسینه خطاب می‌کردند). او سه برادر داشت، لوئی-آنری دو سُلسس دو فرِسینِه، آندره-شارل دو سُلسس دو فرِسینه و کوچک‌ترین آن‌ها، فردریک-کازیمیر دو سُلسس دو فرِسینه (پدر شارل دو فرسینه). لوئی کلود دومین برادر بزرگ بود.

دُروم یا دورون، نوعی رقص ویژه غرب استان مازندران و منطقه کجور (نور و نوشهر) و کلارستاق (چالوس و کلاردشت) است که به نحو شورانگیز و پرهیجان و پرتحرک، با حرکات موزون حماسی گونهٔ دست جمعی جوانان در مراسم عروسی همراه با سازهای سرنا و دسرکوتن و غَرنِه (امروزه بیشتر به همراه اُرگ) اجرا می‌شود. این رقص در گذشته یک رقص پهلوانی محسوب می‌شده‌است که قبل و بعد از مسابقات کشتی لوچو توسط کشتی‌گیران و تماشاگران انجام می‌شده‌است. رقص دروم معمولاً در مزارع و پس از برداشت محصول برگزار می‌شود و مردم دور هم جمع می‌شوند و جوانان و پهلوانان روستا برای شادی و مبارزه و زور آزمایی و گرفتن هدایا در این مراسم شرکت می‌کنند. در رقص دروم دروم که به‌صورت دست جمعی و چرخشی است دست‌ها و پاها به نماد شکرگزاریاز خداوند و برداشت محصول به آسمان بلند می‌شود. پس از رقص دروم دروم جوانان برای زور آزمایی کشتی محلی و بومی لوچو را برگزار می‌کنند. موسیقی دروم دروم سرنای مازندرانی به همراه دست دایره یا دهل است که برخی از ساز دوسرکوتن نیز استفاده می‌کنند و جمعیت در همراهی ساز دست می‌زنند.