دج الامیر

ذکر خروج الامیر مسعود، رضی اللّه عنه من بلخ الی غزنین‌

«از تستر (شوشتر) حرکت کردیم. سه روز از کوه‌های بلند راه می‌رفتیم تا به شهر ایذه رسیدیم، ایذه را مال الامیر نیز می‌نامند.»

الامیر متعب بن عبدالعزیز وزیر امور شهرداری و روستاییسلطنت۲۰۰۳–۲۰۰۹وزیر امور عمومی و مسکنسلطنت۱۹۵۶–۱۹۸۳امیر مکهسلطنت۱۹۵۳–۱۹۵۵

مقاومت الزعاطشه (عربی: مقاومة الزعاطشة؛ از: ۱۶ ژوئیه ۱۸۴۹ - تا: ۲۶ نوامبر ۱۸۴۹)، قیام و انقلابی بود که در ابتدای استعمار الجزایر توسط فرانسه در واحه (نقطه‌ای آباد در میان صحرا) الزعاطشه از نواحی بسکره واقع در جنوب الجزایر بمدت ۴ ماه از ۱۶ ژوئیه ۱۸۴۹ تا ۲۶ نوامبر ۱۸۴۹ برپا شد که رهبری آن با شیخ بوزیان بود. از آنجایی که اولین قیام و انقلابی بود که بعد از نابودی مقاومت الامیر عبدالقادر الجزایری در سال ۱۸۴۷ شعله‌ور شده بود، شهرت یافت که در نهایت منجر به کشتار تمام ساکنین این واحه (حدود ۱۳۰۰۰ نفر) بدست نیروهای فرانسوی گردید.

توبه آرند و خدا توبه‌پذیر امر او گیرند و او نعم الامیر

از ابتدای اشغال شدن الجزایر توسط فرانسه مردم الجزایر به‌طور کامل این اشغالگری را نفی و رد کردند و هرکس که جلودار می‌شد بقیه حول وی گرد می‌آمدند تا در مقابل اشغالگری مقاومت کنند، تسلیم شدن الامیر عبدالقادر و متوقف شدن و از بین رفتن انقلاب الامیر عبدالقادر تأثیر منفی زیادی روی مردم الجزایر داشت و بعد از آن بود که فرانسه به‌طور مستقیم و بی‌واسطه شروع به گسترش استعمارگری در الجزایر نمود. فرانسه برای تحکیم سلطه اشغالگرایانه‌اش و تسلط بر هرچه که مردم الجزایر داشتند اقدام به گرفتن مالیات‌های سنگین از مردم الجزایر نمود. در سال ۱۸۴۸ در فرانسه انقلاب سوم رخ داد که منجر به سقوط نظام مشروطه سلطنتی در این کشور و برقراری جمهوری دوم در فرانسه گردید، این انقلاب تأثیرات خودش را در اوضاع سیاسی الجزایر نیز داشت، منجمله برکناری فرماندار فرانسوی در الجزایر بنام دوک دومال، فرزند لوییس فیلیپ و جایگزین کردن لوییس اوجین کافینیاک به جای وی در تاریخ سوم مارس ۱۸۴۸ میلادی.