خیمه گاه حسینی

معنی کلمه خیمه گاه حسینی در دانشنامه اسلامی

[ویکی حج] خیمه گاه حسینی، یکی از مکان های زیارتی شهر کربلا است، که بنا به نقل مورخان محل برافراشته شدن خیمه ها و چادرهای سید الشهداء(ع) و یاران ایشان بوده است. بنای نخستین آن به قرن دهم قمری و فردی به نام عبدالمؤمن دده برمی گردد.
پس از حمله وهابی ها به کربلا در 1217 ه.ق سیدعلی طباطبائی صاحب ریاض العلماء، اقدام به ساختن باروی شهر کربلا کرد و در همان هنگام بنایی به دستور صاحب ریاض در آن ساخته شد و این مکان به عنوان قبرستان قرار گرفت و نام آن به المخیم تغییر یافت.
امروزه این بارگاه یکی از اماکن زیارتی معروف کربلا بوده که در جنوب غربی حرم امام حسین(ع) با فاصله کمی از آن واقع شده است و محل زیارت شیعیان و ارادتمندان حضرت اباعبدالله(ع) می باشد و مردم به قصد تبرک و نذر و نیاز به آن روی می آورند.

جملاتی از کاربرد کلمه خیمه گاه حسینی

خیمه گاه کاروان کوه و جبل مرغزار و دامن صحرا و تل
پس کشیدش بر کنار، از لطف شاه برد نالانش به سوی خیمه گاه
می راند نشید شوق خوانان تا ساحت خیمه گاه جانان
گفت ای خواهر چو برگشتی ز راه هست بیماری مرا در خیمه گاه
نبرد کعبه ام از خاطر این تمنا را که قبله گاه کنم خیمه گاه سلمی را
بگفت این واو را به فغان وآه بیاورد و بنشاند در خیمه گاه
به ناگه خروش آمد از خیمه گاه خروشی کز آن تیره شد مهر و ماه
ودیگر یکی کنده فرمود شاه بکندند برگرد آن خیمه گاه
همی تا که خاموش گشتند و شاه به میدان روان گشت از خیمه گاه
گرانمایه را زینب از خیمه گاه برفت و بیاورد نزدیک شاه