خوانساری محمد

معنی کلمه خوانساری محمد در دانشنامه آزاد فارسی

خوانساری، محمد (اصفهان ۱۳۰۰ـ تهران ۱۳۸۸ش )
منطق دان، پژوهشگر و مترجم ایرانی. عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی است. پس از دریافت دیپلم از دانشسرای زادگاه خود به تهران آمد و پس از دریافت دیپلم ادبی، از دانشسرای عالی تهران در رشتۀ فلسفه و علوم تربیتی که در آن زمان توأم بودند، دانشنامۀ لیسانس گرفت و با ادامه تحصیل در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشنامه لیسانس و دانشنامۀ دکتری به دست آورد. سپس راهی فرانسه شد و با تحصیل در دانشگاه سوربون موفق به کسب دانشنامۀ دکتری منطق و فلسفه از این دانشگاه سوربون گردید. آثار او را تألیف و ترجمه تشکیل می دهد. از تألیفات اوست: صرف و نحو و اصول تجزیه و ترکیب؛ منطق صوری (دو جلد). از ترجمه های اوست: ایساغوجی (فرفوریوس)؛ مقولات (ارسطو) و ایقاظ النائمین (ملاصدرا).

معنی کلمه خوانساری محمد در دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] «محمد خوانساری»، در سال 1300ش، در اصفهان به دنیا آمد. پس از طی دوره ابتدایی در مدرسه ایران، دوره متوسطه را در دبیرستان سعدی اصفهان به پایان رساند. پس از انجام تحصیلات مقدماتی و بعد از مدتی پرداختن به تحصیلات حوزوی، جهت ادامه تحصیلات کلاسیک وارد دانشسرای مقدماتی شد.
در سال 1319، به اخذ دیپلم دانشسرای مقدماتی نایل شد. از آنجا که رتبه دوم را دارا بود جهت ادامه تحصیل در دانشسرای عالی به تهران آمد. از استادان بنامش در این دوره می توان از مرحوم جلال الدین همایی، مرحوم رضازاده شفق و مرحوم مدرس رضوی نام برد. انتقال به تهران، در ادامه مسیر علمی و تکمیل تحصیلاتش نقش بسزایی داشت.
ایشان از همان سال های اول دبیرستان هم زمان با کسب علوم کلاسیک، به تحصیل زبان عرب و علوم دینی نیز همت گمارد و در جلسات درس چند تن از علمای طراز اول اصفهان که دارای درجه اجتهاد بودند، اصول عقاید، اخلاق و دیگر علوم مرتبط را آموخت.
قسمتی از شرح منظومه حاجی سبزواری و قسمتی از شرح اشارات را هم در محضر حاج میرزا ابوالحسن شعرانی تلمذ نمود و بعدها در مقابله و تصحیح کتاب «مصباح الهدایة» جلال الدین همائی با وی به همکاری پرداخت.
در سال 1321ش و پس از پایان دوران دانشسرای عالی، برای انجام تحصیلات دانشگاهی در رشته فلسفه، وارد دانشگاه تهران شد و در رشته فلسفه و علوم تربیتی شروع به تحصیل کرد. در این سال ها نیز تحت تعلیم بزرگانی چون مرحوم دکتر یحیی مهدوی، علی اکبر سیاسی، مرحوم فاضل تونی و مرحوم ملک الشعرای بهار بود.
در سال 1323ش و با اخذ مدرک فلسفه و علوم تربیتی، فارغ التحصیل گردید،سپس به دعوت دکتر سیاسی، رئیس وقت دانشگاه تهران، با رتبه دبیری به تدریس در دانشگاه پرداخت.

جملاتی از کاربرد کلمه خوانساری محمد

فرهنگ شریف تار را نزد عبدالحسین شهنازی و مرتضی نی‌داوود، که از تارنوازان بزرگ اواخر دورهٔ قاجار و اوایل پهلوی بودند آموخت.در دوازده‌سالگی نخستین تک‌نوازی خود را که زنده از رادیو پخش می‌شد با موفقیت اجرا کرد و به‌دنبال آن در اغلب برنامه‌های گل‌ها به عنوان تک‌نواز آواز، خوانندگان برنامه را همراهی می‌کرد، بخصوص برنامه‌ای که در تالار وحدت در ۱۳۵۳ همراه با حسین و اسدالله ملک، محمد موسوی و محمودی خوانساری و امیر ناصر افتتاح اجرا کرد، تمرکز و شفافیت نوازندگی او روی صحنه، شنیدنی بود.
در نوجوانی به کار خوشنویسی رو آورد؛ طی حوادثی به تهران آمد و نزد میرزا محمد خوانساری شاگرد محمد مهدی تهرانی تعلیم خط گرفت. از آنجایی که از استادان خود پیشی گرفت از روی خطوط باقی‌مانده از میرعماد مشق کرد. حتی یکبار به اصفهان رفت تا از روی کتیبه معروف میرعماد در تکیه میرفندرسکی مشق کند. صاحبنظران این مشق‌ها و تلاش‌های شبانه‌روزی و جان‌فرسای کلهر را در خلقیات ویژه او می‌دانند که برخی معتقدند رفع عیوب فنی و زیباشناختی نستعلیق بود.