خواجه اسحاق اف

4. بر اساس برخی از تواریخ، خواجه اسحاق خُتَّلانی (که در آن زمان قطب کبرویه بوده)، رؤیایی در مورد خصوصیات خارق‌العاده یکی از شاگردان جوان خود به نام سید محمد نوربخش خراسانی می‌بیند و نه تنها او را جانشین خود می‌کند (خرقه استادش میر سید علی همدانی را به سید محمد نوربخش خراسانی واگذار می‌کند) بلکه او را مهدی (منجی عالم) معرفی می‌کند. خُتَّلانی پیروان خود را نیز به سید محمد نوربخش خراسانی می‌سپارد، اما یکی از آنان به نام سید عبدالله بُرزِش آبادی حاضر به اطاعت از او نمی‌شود و آن منطقه را ترک می‌کند. در آن هنگام خُتَّلانی می‌گوید: «ذهب عبدالله» یعنی «عبدالله رفته‌است». از این رو، راهی که بُرزِش‌آبادی در پیش گرفت به «ذهبیه» به عنوان یکی از شاخه‌های فرقه کبرویه معروف شد.