خمار کردن

ادعاهایی مبنی بر این‌که زغال فعال کارهایی مانند سفید کردن دندان‌ها، رفع خماری ناشی از مصرف الکل و جلوگیری از نفخ را انجام می‌دهد، بر پایهٔ شواهد پزشکی، تأیید نشده‌است. ادعاهای در رابطه با پاکسازی عمومی بدن از آلودگی‌ها با مصرف مداوم زغال فعال نیز فاقد شواهد علمی است و از موضوعات شبه‌علمی محسوب می‌شود.

در خمار باده استغنا زدن بر می فروش ناز بیجای گدا بر اهل دنیا کردن است

بنابراین یکی از شیوه‌های مهم ترانه‌خوانی وی در آثار فارسی و غیر فارسی‌اش شیوه صحیح اَدای کلمات است؛ به‌طوری‌که او کلمات متن شعر را از موسیقی‌اش جدا می‌کند و کلمات در ترانه‌هایش محترمانه از حنجره‌اش بر گوش شنونده می‌نشیند و آن‌ها را نمی‌فشارد و برای همنشین کردن با آهنگ هم آن‌ها را نمی‌کشد.فرنگیس حبیبی در این رابطه می‌گوید: «به جرأت می‌توان گفت که در ترانه‌های وی هیچ کلمه شکسته، شُل، خمیده، پا در هوا و خمار شنیده نمی‌شود. هیچ واژه‌ای نیست که از سر بوالهوسی و عشوه در ترانه بلغزد و بچرخد و محو شود. به نظرم می‌آید که او یار کلمات است، از بس که آن‌ها را می‌فهمد و عزیز و محترمشان می‌دارد.»

لیلا احمد استدلال می‌کند که پوشش سر در اسلام نباید اجباری تلقی شود زیرا پیش از نزول قرآن وجود داشته است. از طریق تعامل اعراب با سوریه و ایران به عربستان معرفی شد، جایی که حجاب نشان دهنده موقعیت اجتماعی بود. زنانی که در مزارع کار نمی‌کردند، می‌توانستند منزوی و محجبه باشند. از جمله استدلال‌های او این است که در حالی که برخی از آیات قرآن به‌طور کلی به زنان سفارش می‌کند که «جلباب‌های خود را به دور خود بکشند تا مؤمن شناخته شوند و آسیبی به آنان نرسد» (قرآن سوره ۳۳: آیه 58 [۱]). و «عورتشان را نگهدار… و خمر را بر سینه‌هایشان بیاندازند [در حضور مردان غیر خویشاوند]»، [قرآن سوره ۲۴: آیه 31 [۲]] به حیا سفارش می‌کنند. خمار یا حجاب به پارچه‌ای اطلاق می‌شود که در عربستان باستان برای پوشاندن سر استفاده می‌شده است. در حالی که اصطلاح «حجاب» در اصل هر چیزی بود که برای پنهان کردن استفاده می‌شد، برای اشاره به پوشیدن لباس‌های زنان در خارج از خانه، به‌ویژه روسری یا خمار، استفاده می‌شد.