خط تهمت

همیشه تهمت نظاره می کشد عاشق ز آفتاب خبر نیست چشم روزن را

وحدت‌از خودداری‌ما تهمت‌آلود دویی‌ست عکس در آب است تا استاده‌ای بیرون آب

شيعه اين خانه و اين سرداب را محترم مى دارد؛ زيرا امامانشان در اين خانه زندگى مىكردند، و در همين خانه ، امام هادى عليه السلام ، امام عسكرى عليه السلام و نيز امام مهدى(عجل الله تعالى فرجه الشريف ) خداوند سبحان را عبادت مى كردند. اين يك امرمعقول و طبيعى است كه به جهت علاقه مندى به پيشوا و رهبر دينى ، آن چه متعلق به اواست محترم داشته شود، در ميان تمامى اديان و مذاهب چنين است و شيعه از اين عشق و احترامبه مكان هاى مقدس و مشاهد مشرفه دفاع مى كند. و آن را از مصاديق فى بيوت اذنالله ان ترفع . مى داند؛ اما اين احترام ، غير از آن تهمت هاى مخالفان ، به شيعهاست .

در آيه بعد سرانجام شوم افترا و تهمت بر خدا را بازگو مى كند:

بر قدر قابلیت دادند هرچه دادند حق راست بر تو حجت تهمت منه قضا را

هنگامى كه بهتر شدم و با بعضيها تماس گرفتم ، كم كم به تهمت منافقان پى بردمبه دنبال آن بيماريم شدت گرفت .

تهمت زنجیر او، بردر زده است حلقه وار از حلقه فرزانگی

ب : غفلت خوب ، نظير آيه ى ( الذين يرمون المحصنات الغافلات المؤ منات لعنوافى الدنيا و الا خرة )(23) كسانى كه بر زنان پاكدامن و بى خبر ازفحشا تهمت زنا مى زنند در دنيا و آخرت لعنت شده اند.

اهل دنیا همگی تهمت کبرند و فساد رخت خود را که از این و رطه مسلم برداشت

خداى تعالى در همين باره در جاى ديگر فرموده : (ان هذا لمكر مكرتموه فى المدينهلتخرجوا منها اهلها) و منظور او از اين تهمت اين بوده كه عموم مردم را عليه ساحرانبشوراند، همانطور كه در روز اول عليه موسى شورانيد.

تا اينجا سرزنش و ملامت آنها جنبه هاى اخلاقى و معنوى دارد كه به هر حساب جاى اين نبودكـه مـؤ مـنـان در بـرابـر چـنين تهمت زشتى سكوت كنند و يا آلت دست شايعه سازان كوردل گردند.

نه جان را وصل دلخواهی، نه دل را قوت آهی من حسرت نصیب از زندگانی تهمتی دارم

چه میگویم مثال او کدامست برآن بازیچه این تهمت حرام ست

ديگرى گفت : على عليه السلام فرموده است هر كه مرا بر ابوبكر و عمر برتر داندبه او حد تهمت مى زنم !(263)

گشتم از تهمت اسیر دوزخ قهر عدو یاد چون گلزار جنت منزل و مأوای من!

قرآن ساختن گوساله را به شخص ((سامرى )) نسبت داده ؛ و ساحت مقدس ((هارون )) كهوزير و وصى ((موسى )) بود، از اين تهمت منزّه است .

الف : با توجّه به آيات قبل كه درباره ى تهمت به زنان پاكدامن و ماجراى افك بود و با توجّه به جمله ى : ((مبرّئون ممّا يقولون ))، معناى آيه آن است كه كلمات خبيث مثل تهمت و افترا، شايسته افراد خبيث و سخنان پاك شايسته ى افراد پاك است .

جز وحشت از متاع جهان برنداشتیم بر ما مبند تهمت باری ‌که بسته نیست

چونکه مرا زین همه دشمن نهند تهمت این واقعه بر من نهند