معنی کلمه خشونت با انبیا در دانشنامه اسلامی
«وَ إِذْ قُلْتُمْ یا مُوسی لَنْ نَصْبِرَ عَلی طَعامٍ وَاحِدٍ... وَ ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْکَنَةُ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ کَانُواْ یَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَ یَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ الْحَقِّ ذَلِکَ بِمَا عَصَواْ وَّ کَانُواْ یَعْتَدُونَ؛ و (نیز به خاطر بیاورید) زمانی را که گفتید: «ای موسی ! هرگز حاضر نیستیم به یک نوع غذا اکتفا کنیم! از خدای خود بخواه که از آنچه زمین می رویاند، از سبزیجات و خیار و سیر و عدس و پیازش، برای ما فراهم سازد.» موسی گفت: «آیا غذای پست تر را به جای غذای بهتر انتخاب می کنید؟! (اکنون که چنین است، بکوچید از این بیابان ) در شهری فرود آئید؛ زیرا هر چه خواستید، در آنجا برای شما هست.» و (مُهر) ذلت و نیاز، بر پیشانی آنها زده شد؛ و باز گرفتار خشم خدائی شدند؛ چرا که آنان نسبت به آیات الهی، کفر می ورزیدند؛ و پیامبران را به ناحق می کشتند. اینها به خاطر آن بود که گناهکار و متجاوز بودند. آیه مورد بحث، چگونگی کفران و ناسپاسی آن ها را در برابر این نعمت های بزرگ منعکس می کند و نشان می دهد: آن ها چه مردم لجوجی بوده اند که شاید در تمام تاریخ دیده نشده است، افرادی این همه مورد لطف خدا قرار گیرند ولی در مقابل تا این حد ناسپاسی و عصیان کنند.
← دلیل زده شدن مهر ذلت
«وَ لَقَدْ آتَیْنَا مُوسَی الْکِتَابَ وَ قَفَّیْنَا مِن بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَ آتَیْنَا عِیسَی ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَ أَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَفَکُلَّمَا جَاءکُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَی أَنفُسُکُمُ اسْتَکْبَرْتُمْ فَفَرِیقًا کَذَّبْتُمْ وَ فَرِیقًا تَقْتُلُونَ؛ ما به موسی کتاب دادیم و در پی او پیامبرانی فرستادیم و به عیسی بن مریم (علیهماالسلام) معجزاتی دادیم و او را با روح القدس تاءیید کردیم. آیا این درست است که هر وقت رسولی به سوی شما آمد و کتابی آورد که باب میل شما نبود استکبار بورزید؟ طائفه ای از فرستادگان را تکذیب نموده و طائفه ای را به قتل برسانید .» خداوند پس از آیات گذشته در مقام بیان نعمت های معنوی - که به یهود عطا فرموده است و آنان در برابر تکذیب کردند - بر آمد و فرمود که ما به موسی کتاب تورات را عطا کردیم. وَ قَفَّیْنا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ: و از پی او پیغمبران فرستادیم.پیامبری بعد از پیامبر که هر کدام روش اوّلی را پیروی می کرد و می خواند مردم را به وحدانیت خداوند تعالی و بر طبق مقرّرات او عمل نمودن، زیرا که جمیع پیامبرانی که بعد از موسی آمدند تا زمان عیسی همه پیروی از موسی نموده و مردم را به پای داشتن کتاب تورات و انجام دادن دستورات آن می خواندند.وَ آتَیْنا عِیسَی ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّناتِ...- و عیسی پسر مریم را معجزات و ادلّه روشن دادیم. معجزاتی که مردم را به پیامبری او هدایت می کرد، مانند زنده کردن مردگان و خوب کردن کسی که کور است و یا پیسی دارد. برخی گفته اند: منظور از «بیّنات» کتاب انجیل و احکام و مقررات آن و آیاتی که روشن کننده حلال و حرام است می باشد.وَ أَیَّدْناهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ...- و توانایی دادیم او را به واسطه روح القدس، قتاده و سدی و ضحاک و ربیع می گویند منظور از روح القدس جبرئیل است. آیا هر پیغمبری که از جانب خدا او امری بر خلاف نفس شما آورد سرپیچی می کنید؟ خطاب متوجه یهود است گویا می فرماید: ای یهود بنی اسرائیل هر زمان پیامبری از پیامبران من از جانب خدا اموری که بر خلاف میل و خواهش بود آورد سرپیچی کرده و خویشتن را بزرگ و از پیروی گفتارش امتناع ورزیدید.فَفَرِیقاً کَذَّبْتُمْ وَ فَرِیقاً تَقْتُلُونَ...- پس گروهی را تکذیب و عده ای را به قتل می رسانید. گروهی را که نتوانستید به قتل برسانید مانند عیسی و محمد (صلی الله علیه و آله وسلّم) تکذیب نمودید و برخی را مانند یحیی و زکریا کشتید. و ظاهر خطاب و اگر چه بصورت تقریر است لیکن در معنی مقصود خبر و حکایت است و سبب اینکه این عمل به آنان نسبت داده شد در حالی که آنان مباشرت نداشتند همانا خشنودی و رضایت آنان است نسبت به اعمال گذشتگان و از این رو مانعی ندارد که فعل به آن ها اضافه داده شود با اینکه مباشر آن پیشینیان بودند.
عدم تناسب ایمان و قتل انبیاء
«وَ إِذَا قِیلَ لَهُمْ آمِنُواْ بِمَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ نُؤْمِنُ بِمَا أُنزِلَ عَلَیْنَا وَ یَکْفُرونَ بِمَا وَرَاءهُ وَ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنبِیَاءَ اللّهِ مِن قَبْلُ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ؛ و چون به ایشان گفته شود به آنچه خدا نازل کرده ایمان بیاورید گویند ما به آنچه بر خودمان نازل شده ایمان داریم و به غیر آن کفر می ورزند با اینکه غیر آن، هم حق است و هم تصدیق کننده کتاب است. بگو اگر به آنچه بر خودتان نازل شده ایمان داشتید پس چرا انبیاء خدا را کشتید؟» حاصل معنای آیه این است که یهودیان قبل از بعثت رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) و هجرتش به مدینه پشتیبان آن حضرت بودند، و همواره آرزوی بعثت او و نازل شدن کتاب او را می کشیدند، ولی همین که رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) مبعوث شد، و به سوی ایشان مهاجرت کرد، و قرآن بر وی نازل شد، و با اینکه او را شناختند، که همان کسی است که سال ها آرزوی بعثت و هجرتش را می کشیدند مع ذلک حسد بر آنان چیره گشت، و استکبار و پلنگ دماغی جلوگیرشان شد، از اینکه به وی ایمان بیاورند، لذا به وی کفر ورزیده، گفته های سابق خود را انکار کردند، همانطور که به تورات خود کفر ورزیدند، و کفرشان به اسلام، کفری بالای کفر شد.«و یکفرون بما ورائه» الخ، یعنی نسبت به ماورای تورات اظهار کفر نمودند، این است معنای جمله، و گرنه یهودیان به خود تورات هم کفر ورزیدند.قل فلم تقتلون... فاء در کلمه (فلم، پس چرا) فاء تفریع است چون سؤال از اینکه (پس چرا پیامبران خدا را کشتید؟) فرع و نتیجه دعوی یهود است، که می گفتند: «نؤمن بما انزل علینا»، تنها به تورات که بر ما نازل شده ایمان داریم)، و حاصل سؤال این است که: اگر اینکه می گوئید: (ما تنها به تورات ایمان داریم) حق است، و راست می گوئید، پس چرا پیامبران خدا را می کشتید؟
کفر ورزیدن و کشتن پیامبران
...