خرامش گاه

خرامش موج آب زندگانی مقامش جلوه گاه کامرانی

ما ز تو نزدیک می شویم به مردن گاه خرامش مگر تو عمر روانی

کج می نهی به گاه خرامش به دیده پای افگار گشت چشم من، این کج روی مکن

گاه گاهی خرامشی نکنی بر سر خاک یار دیرینه

این فیض بس که گاه خرامش تو ای سپند سرگرم سیر عالم بالا شدی و من