خانوادۀ هسته ای
جملاتی از کاربرد کلمه خانوادۀ هسته ای
در این زمان ایران بیش از ۱۰ میلیارد دلار (معادل حدود ۴۰ میلیارد دلار امروزی) برای ساخت نیروگاه‌های اتمی سرمایه‌گذاری کرده بود. قرار بود ۸ مکان توسط آمریکایی‌ها، ۲ مکان توسط آلمانی‌ها و ۲ مکان توسط فرانسه برای پروژه هسته ای ۲۳۰۰۰ مگاواتی ساخته شود که می‌توانست برای ۵۰۰–۶۰۰ کلاهک اتمی اورانیوم کافی تولید کند.
با سقوط اتحاد جماهیر شوروی و انقلاب ۱۳۵۷ ایران، روابط تهران و مسکو افزایش ناگهانی روابط دیپلماتیک و تجاری را تجربه کرد و روسیه به زودی وارث قراردادهای تسلیحاتی ایران ̠شوروی شد. در اواسط دهه ۱۹۹۰، روسیه با برنامه‌ریزی برای پایان دادن به ساخت نیروگاه راکتور هسته ای در بوشهر، که نزدیک به ۲۰ سال به تعویق افتاده بود، موافقت کرد به کار بر روی توسعه برنامه هسته ای ایران ادامه‌دهد.
گرچه HEAها از اوایل سال ۱۹۸۱ و ۱۹۹۶ در نظر گرفته می‌شدند و در سراسر دهه ۱۹۸۰، در 1995Jien-Wei Yeh ایده خود را برای راه‌های ایجاد آلیاژهای با آنتروپی بالا در ۱۹۹۵ مطرح کرد، در حالی که رانندگی از طریق Hsinchu، تایوان، حومه شهر. بلافاصله بعد از تصمیم او شروع به ایجاد این آلیاژهای خاص فلز در آزمایشگاه خود کرد. با توجه به اینکه تایوان تنها کشوری است که بیش از یک دهه در مورد این آلیاژها تحقیق می‌کند، اکثر کشورهای دیگر در اروپا، ایالات متحده و سایر نقاط جهان از توسعه HEA عقب مانده‌اند. علاقه قابل توجه تحقیقاتی از کشورهای دیگر تا زمانی که Jien-Wei Yeh و تیم وی از دانشمندان تایوانی اولین آلیاژهای آنتروپی بالا را اختراع و ساخته‌اند که می‌تواند در برابر دما و فشارهای بسیار بالا مقاومت کند، ایجاد نشد. برنامه‌های کاربردی بالقوه شامل استفاده در پیشرفته‌ترین اتومبیل‌های مسابقه ای، فضاپیماها، زیردریایی‌ها، رآکتورهای هسته ای، هواپیماهای جت، سلاح‌های هسته ای، موشک‌های دور صوت و غیره است.
در سال ۲۰۱۷، رئیس‌جمهور آرژانتین مائوریسیو ماکری، اعلام کرد که گروسی را برای ریاست کنفرانس بازبینی پیمان عدم اشاعه سلاح‌های هسته ای که قرار بود در سال ۲۰۲۰ برگزار شود، نامزد خواهد کرد.
امضای یادداشت تفاهم در سال ۱۹۹۴ با سازمان انرژی اتمی پاکستان برای کمک به اردن در زمینه ایجاد قابلیت‌های هسته‌ای صلح‌آمیز، تأمین نیروی انسانی واجد شرایط و ارائه تخصص مشورتی برای اجرای برنامه هسته‌ای اردن. امضای توافقنامه مشابه با سازمان انرژی اتمی لهستان در سال ۱۹۹۶. و همکاری داخلی با دانشگاه اردن برای فعال کردن تحقیقات علمی و پیشنهاد و نظارت بر پروژه‌های مطالعات علمی دانشگاه. بخش‌ها و منابع انسانی در برنامه هسته ای اردن را ببینید.
به گفته نیویورک تایمز ایالات متحده در حال بررسی خروج احتمالی تسلیحات هسته‌ای این کشور از پایگاه هوایی اینجرلیک در نتیجه حمله ترکیه است این تسلیحات در قالب طرح اشتراک گذاری هسته ای ناتو در ترکیه مستقرند. سناتور جمهوریخواه لیندسی گراهام و نماینده دموکرات‌ها اریک سوآلول خواستار تعلیق عضویت ترکیه در ناتو شدند.
توسعه سلاح‌های هسته ای اتحاد جماهیر شوروی در اواخر دهه ۱۹۴۰ آغاز شد. نیروی دریایی خود را به عنوان مناسب‌ترین شاخه از نیروهای مسلح شوروی برای حمله هسته ای معرفی کرده بود و معتقد بود که فناوری و تاکتیک زیردریایی خود برتر از سایر نقاط جهان است. در تئوری، زیردریایی‌های دوربردی که می‌توانند درست قبل از پرتاب یک سلاح هسته‌ای به سطح زمین برسند، در مقایسه با استقرار تسلیحات توسط هواپیماهای بمب‌افکن دوربرد که می‌توانند سرنگون شوند، مزیت تاکتیکی زیادی دارند.
این مرکز در واقع اولین و قدیمی‌ترین مرکز پزشکی هسته ای کشور می‌باشد، و با دارا بودن سه بخش تصویر برداری، آزمایشگاهی(In vitro) و درمان، سالیانه پذیرای هزاران بیمار از سراسر کشور است. همچنین ژورنال پزشکی هسته ای ایران (Iranian Journal of Nuclear Medicine) که معتبرترین ژورنال کشور در زمینه پزشکی هسته ای و رادیودارو بوده و در بانک‌های کتابشناختی بین‌المللی نظیر ISI و Scopus نمایه می‌گردد، از انتشارات این مرکز می‌باشد.
نخست‌وزیر قوه مجریه را رهبری می‌کند، بر رشد اقتصادی نظارت می‌کند، مجلس شورای ملی را رهبری می‌کند، رئیس شورای مشترک‌المنافع و همچنین کابینه را بر عهده دارد و عهده‌دار مقام فرماندهی زرادخانه‌های هسته ای است. این جایگاه، دارنده خود را در رهبری ملت و کنترل همه امور سیاست داخلی و خارجی قرار می‌دهد. نخست‌وزیر توسط اعضای مجمع ملی پاکستان می‌شود و بنابراین معمولاً رهبر حزب اکثریت در مجلس است. قانون اساسی از پاکستان قدرت اجرایی را در دست نخست‌وزیر قرار می‌دهد، که مسئول تعیین کابینه و همچنین اداره قوه مجریه است، اتخاذ و تفویض تصمیمات اجرایی، انتصابات و ابلاغ توصیه‌ها نیز به تأیید اجرایی نخست‌وزیر نیاز دارد.
روابط اسرائیل و امارات متحده عربی برای چندین دهه سرد بود، اما در دهه ۲۰۱۰، روابط غیررسمی کشورها به‌طور قابل توجهی بهبود یافت و آنها بر اساس مخالفت مشترک با برنامه هسته ای ایران و نفوذ منطقه ای شروع به همکاری گسترده غیررسمی کردند. در سال ۲۰۱۵، اسرائیل نمایندگی رسمی دیپلماتیک را در ابوظبی به آژانس بین‌المللی انرژی تجدیدپذیر گشود.